ne kadar da tanıdık bi ruh hastası. çağımızda böyle acı fetişi olan, ilgi ve merhamet manyağı yığınla insan görebilirsiniz. "insanın kendini mutsuzluğunun niteliği konusunda tebrik etmemesi zordur." demişti tim parks
jalapeno bunu beğendi.
filmi izlerken rüyalarımdan birindeymiş gibi hissettim; bir hedef var ama süreç müthiş sıkıntılı, işler bir türlü yoluna girmiyor, tam olacak derken hep bir engel, nasıl absürt engeller hem de. bu da bu filme yapılmış en garip yorum oldu herhalde
tek seferde izleyecekseniz zihninizin dipdiri olduğu bir zamanda olmalı bu, iki saat boyunca hiç durmayan bir diyalog var çünkü