belgesel kıvamında, başarılı bir film olmuş.
çok sevdiğin bozuk bir oyuncak gibi... hayal gibi... bir film...
Turuncuklaket, phoeniks bunu beğendi.
kendi kendine akarken son bölümünde seri halde sıçtı; sonrasında da o sıçışın utancıyla öylece bitiverdi... bence :D
tatlı tatlı ilerlerken birden çok yapmacık bir şekilde tribe bağladılar. sonrasında yine yapmacık bir şekilde hallediverdiler hayatı. haliyle çerezlik olarak kaldı.
insanlık için acı ve kötü bir ütopyayı anlatan başarılı film. genelinin aksine, ironik finali, insanlığa daha olumlu yaklaşmış. bence filmin etkileyici olmasındaki en büyük etken içinde söylenen müthiş cümleler. mesela "geçmiş, kendimize anlatıp durduğumuz hikayelerden ibaret" ya da "aşık olan herkes biraz kaçıktır zaten...yapılacak en çılgın şeylerden biri bu... deliliğin toplumca kabul gören şekli gibi..."
kısa zamanda çok fazla şey anlatan ürkütücü bir başyapıt...
ne anlattığını son kısımlarına kadar algılayamadığımı düşünüyordum. kadının yeri mi, insan ilişkileri mi? başladığı yerde ve bir zaferle bitmesi güzel olmuş.
filmin genelindeki kaderci teslimiyet rahatsız etti. filmin gerçek bir hikayeye dayanması bu hissi arttırdı.
nasıl becerdiklerini bilmiyorum ama bu adamların filmleri insanı teslim alıyor gibi. öylece izliyorsun soluksuz. nedense mutlu son dilemiştim filmi izlerken... olmadı tabi ki
BERKKIZILAY bunu beğendi.
ne kadar kızarsam kızayım üzülmekten alıkoyamadım kendimi. o kadar gerçekçi olmuş ki, izlerken kendi hayatım çökmüş gibi hissettim.
otekiben, Yağmurdan Sonraki Soluk Ayın Hikâyeleri (Ugetsu monogatari) (1953) filmine bir yorum yaptı.
hirslar... sonen hayaller... dagilan hayatlar...
dunyaya karsi durus. dik durmayi bir cocuk ile ogretiyor... ve etkiliyor...