Ozon burada bastırılmış duyguların dışa vurumunu keskin bir şekilde dile getirmiş. Gençliğinin baharında güzel bir kızın içinde bulunduğu kayboluşu doldurmak, yaşadığı derin yalnızlığı gidermek için başvurduğu ilginç deneyimine tanık oluyoruz. Adına gençlik çılgınlığı mı denir, büyüme sancısı mı denir tartışılır ama ' kendini bulma ' adına farklı bir bakış açısı. Müzikleri de çok hoş.
fransız sinemasının biraz gençlik cehaleti, biraz arzu ve erotizm kokan filmi. tabular üzerine giderek sınırları zorlayan, herkesin böyle şey olurmu diyen film, ama bazen sıkıcı olabiliyor. çünkü biz belli bir yere gidermi derken başka bir yere sapan film herşeyi normalleştiren film patlama noktası bulundurmuyor buda filmi diğerlerinden ayırıyor sanırım. fransızların bunu seviyor olmasından kaynaklanıyor son olarak iyi bir film olarak değerlediremesemde vasat bir filmde değil
son olarak iyi bir film olarak değerlediremesemde vasat bir filmde değil