Taşınma sürecinde etrafa saçılan eşyalar, bir de insanlar.

İzlemek için ertelediğim bir filmdi. Daha öncelerden izleseydim daha büyük bir etki bırakırdı diye düşünüyorum. Her ne kadar Juliane Moore'da olsa filmi omuzlayan Amanda Seyfried olmuş. Eksikler ve boşluklar olsada iyi bir film olmuş.

Dizi bittikten sonra aradan geçen zamana göre geri dönüşü çok iyi olmuş. Lorelai ve Rory'i bağı öyle güzel ki.. Değişen zamana göre yine aynı tatta keyifle izletiyor.

Sabahları kahvaltı yaparken keyifle izlediğim harika bir diziydi. Bitirmek epey vaktimi aldı ama çekilen dönemi sizde benim gibi seviyorsanız keyifle izlersiniz. Dönemin müzikleri, modası, gündemi güzel bir nostalji yaptırıp, tebessüm bırakıyor. Dizideki her karakterin kendine özgü tavrı mutlaka bir şeyler bırakıyor. Yormadan o eski tadı çok güzel veriyor. Listenizdeyse izlemenizi tavsiye ederim.

Devam filmlerinde ilk film çıtayı yüksek tuttuysa ikinci filmde de beklenti o kadar yüksek olur. Ama ilk filme göre daha eğlenceli ve keyifli buldum ve keyifle izledim. Kendi içinde dönem ve çekimler oldukça başarılıydı.

Ağır tempolu bir film olsa da sade, duru bir anlatımı var. Zaten Jessica Chastain ve Eddie Redmayne başarılı performanslarıyla filmi sürükleyip götürüyor. Sonuç olarak şüpheciliğinize +1 puan kazandıran güzel bir film olmuş.

Basit bir hikâyesi var gibi görünsede derinliğiyle etkileyici, anlamlı ve güçlü bir yüzleşme hikâyesi... Her oyuncu hikâyenin içinde hikâyesiyle başarılı bir performans sergilemiş. Yine Berkun Oya harika bir film ortaya koymuş. Ayrıca sinematografisini de övmeden geçemeyeceğim. Süresine hiç takılmayın ve izleyin. Şimdiden iyi seyirler.

Filmin doğallığını, içi üşüten hissiyatını hissetim. Çok beğendim. Yönetmen, politik sistemin eleştirisini, görülen ama görmezden gelinen noktaları çok güzel eleştirmiş. Çocukların gözündeki o korku ve büyüklerin birbiri ile hesaplaşması, baskısı.. Kapıyı ne zaman açarsak açalım: Hepimiz kaygan bir zeminin üzerindeyiz.

Hikâyenin içinde hikâye... Karanlığın içinde kalan bir yazarın hayal gücü: İçindeki korkular, zayıflıklar, kompleksler, ete kemiğe bürünen insanlar, gerçek ya da hayal olan/olmayan şeyler ve körlük...

Zamana ve kuşaklar arasına güzel bir hediye olmalı...

Beklentisiz, çerezlik, vakit geçirmelik filmgillerden.

Tam teşekküllü olmasa da az çok gerçek hayatta şahit olacağımız bir nedenden çıkan hikâyesi var diyebilirim. Biraz uzunca ama gizemiyle izliyor. Biraz mesajlara boğuyor ama iyi.

Film üç kısımdan oluşuyor. Başlangıcı yani ilk kısmı sizi şaşırtmasın, izlemeye devam edin. Devam ettikçe genç öğretmenin gündelik hayatında birlikte hareket ediyormuş gibi hissettiriyor. Yönetmenin eleştirdiği Romanya'nın kent yaşamı, bana kendi ülkemizden daha çok İstanbul'a götürdü. İkinci kısmı biraz sıkabilir ama dikkatli izlemenizi tavsiye ederim. Son kısma gelince demek istediğimi anlayacaksınız.

David Cronenberg'in eXistenz (1999) filmini çok beğenmiştim. İzleyenler oradan tanıdık bir şeyler mutlaka görecektir. Crimes of the Future filmi kadrosu gibi konusu da dikkat çekse de herkesin severek izleyeceği bir film değil. Yönetmenin tarzını bilsemde malum sahneler normal gelse de bir yere kadar kurguyu anlamakta ve diyalogları anlamlandırmakta zorlandım. Takip etmek ve belli bir yerden sonra kafa karıştırıcı olayların karmaşıklığı da sıkmaya başladı. Sanat ve bilimin harmanlandığı biraz daha derinden işlenmiş olsa unutulmayan bir distopya filmi olabilirmiş.

Kutup çizgisinde buluşmak üzere...