Normal People (2020)

Ailedeki yaşantı veya davranışların sevgili/eş seçiminde ne kadar da etkili oldugunu insana tokat gibi gösteren film benim için.

Konusu belki çok sıradan gelebilir ama oyuncuların doğallıkları size geçiyor o aşk acısını ben yaşadım sanki gözümden yaş geldiği de oldu aptal aptal sırıttığım da... devamı gelsin isterdim

yedinci bölümde izlemeyi bırakıp hemen kitabı sipariş ettim. kitabı okuyup baştan başlayacağım.

İnsan hayatında zor bulunan bir şeyi bulmak 'Aşk' , bulunca da onu kaybetmek, tekrar kazanmak. Mini dizi olarak cidden güzeldi. Herkese hitap etmeyebilir ama hayattan bir şeyler bulmak isteyenler izleyebilir .

Aidiyetsizliklerini çok iyi anlatmış. Bir türlü bağ kuramamalarını. Ne kendileriyle, ne dış dünyayla. O aidiyetsizlikleri üzerinden ancak birbirleriyle kurabildikleri kırık dökük bağ bana çok dokundu. Sonu da bencilliğin zıttı neyse, tam olarak oydu.

Çerezlik olarak izledim bayağı derin aslında dizi, sardı, sevdirdi kendini, karakterle büyüme yaşayıp, empati yapıp, aşkı hissediyor ve kaybetmeyi, kazanmayı, sahip olmayı, olmamayı, sevmeyi ama yetmeyişi, sevmemenin sevmekten daha uzun bir süre ilişki için yetebileceğini ama aslında sadece ruhunuzda gedikler yaratacağını, sevmekle doğru insan olmak arasındaki farkı... Konuştukça uzar, içine indikçe sevilir. Tuttum ben güzeldi.

Dünya üzerinde milyonlarca insanın yaşamları boyunca bulmaya çalıştığı, bazılarının şans eseri bulduğu, bazılarının ise nasıl bir şey olduğunu bilmeden hayata gözlerini yumduğu... varlığı ve yokluğu her zaman muallak olan, insanları tartışmalara sürükleyen, varlığının muhteşem bir şey olduğu söylenen o duygu.... Aşk. Bunu bulacak kadar şanslı olup ama bunun ne olduğunu asla anlamayan, ne kadar şanslı olduklarının farkına varamayan iki insan.
*** Bana geçti. Belki duygusal boşluklarımın zirve yaptığı dönemde izlemiş olmamdan kaynaklı bilemiyorum ama herkesin izlemesini bir şeyler bulmasını isterim. İyi seyirler...

Baş karakterlerin ikisi de aptal oğlu aptal, 12 bölüm boyunca bir birine boşu boşuna acı çektirip durdular

Başlarken beklentimi orta düzeyde tutarak kısa bir dizi ne de olsa diyerek hafta sonu etkinliği olsun diye başlayıp ve sıcacık bir büyüme hikayesi ile karşılaştım. Ne seninle ne sensiz sözünün karşılığını en naif şekilde işlemiş. Sevgi aşkı da aşınca birbirinin sahibi olmadan özgür kılıyor ama bu sancılı bir süreç oluyor.

Keyifliydi, güzel bir hafta sonu etkinliği oldu benim için. İki insan birbirine ne kadar acı çektirebilir.. izliyoruz.

Yürümeye başlıyorsun sonra koşmaya, nefes nefese kalınca kontrol altında tutmak için yine yürümeye başlıyorsun. Sonra yine koşmak, yürümek derken diziyi izlerken bu evreleri hissettim. Hayatın içinde olan ne varsa hepsi dizinin içerisinde. Hem hüzünlendirebiliyor hem de tatlı bir tebessüm bırakabiliyor. Herkese hitap etmeyebilir ama etki bırakıyor. Ayrıca karakterler çok iyi analiz edilmiş ve iki oyuncuda bunu çok güzel yansıtmış, harikalar yaratmış.

izlemesi keyifli hayata dokunan gerçekçi bir dizi. .