Sen de anla artık, başka yolu yok bunun! Yazıkmış, kılmış, tüymüş hepsi hesap edildi bunların ya. Her şeye hazırım diyorum sana. De ki iyilik ediyorsun, de ki sevap işliyorsun.. Herkesin inandığı bir şey vardır bu a* koduğumun hayatında. Benimkisi de sensin. Ne yapayım?

Batı her iki tarafa da silah sattı biz de aptal gibi oyunlarına geldik.
8 yıl boyunca bir hiç için savaştık. Bir milyon kişi bir hiç uğruna öldü.
Savaş sonuna doğru durum iyice korkunçlaştı. Ateşkesten önceki bir ay
boyunca Irak Tahran’ı haritanın üstünden silmek istermişçesine her gün
bombaladı. Sonuna doğru rejim, Irak destekli bir askeri darbeden korkmaya başladı.
Hükümet siyasi tutukluların neden olabileceği tehlikelerden korktu.
Devlet sorunu radikal bir biçimde çözmeye karar verdi.
Mahkumlara bir seçenek sunuldu. Ya rejime bağlılık yemini
edip ideallerinden vazgeçip hapiste kalacaklar ya da idam edileceklerdi.
Büyük bir çoğunluğu idam edildi. Şimdi sokaklara savaşta şehit düşenlerin adlarını veriyorlar.
Ailelerine geride kalan tek şey bu. Sokak isimleri.
Artık Tahran’da yürümek bir mezarlıkta gezinmeye benziyor.
90’ların başında büyük idealler devri sona ermişti.
Devrimden sonra o kadar çok öğrenci tutuklanmıştı ki
siyasi konulardan bahsetmeye bile cesaret edemiyorduk.
Savaşı nihayet geçmişte bırakmayı başarmıştık.
Mutluluğa o kadar açtık ki, özgür olmadığımızı unutmuştuk

Film o kadar derinilik felsefik mesajlar içeriyor ki oturup araştırmanızı tavsiye ediyorum ki işin içinde Stanley Kubrick var boş olması düşünülemezdi.Yapay zeka üzerine izlediğim filmlerden en iyileri arasında..''Pinokyo gerçek bir çocuk oldu, ben de olursam eve gelebilir miyim ? ''repliği aklımdan çıkmıyor..