tam da izlemek istediğim gibi, eğlenceli bir geyik. duygusala bağlamalarına gerek yoktu aslında.

çöküş mü, dağılış mı, cinnet mi bilemedim ama ilginç bir dram. oysa ki çok sevimli başlamıştı. biraz mantık dışı olsa da, beğendim.

romanı pek de sevemeyen biri olarak, beklediğimin çok dışında, romanın etkisini aşan postmodern bir uyarlama olmuş. tabi algılayabildiğim kadarıyla. bu arada, mia yine arıza :)

bazı yerlerde gıcık etse de çoğu zaman eğlendiren çerezlik geyik. eşek kadar adamın şapşal ergen tripleri.

biraz black swan biraz rosemary's baby karıştırmışlar, üzerine bolca saçmalık eklemişler, finalinde de bi güzel sıçmışlar... ama kesinlikle soluksuz izleten bir film çıkartmışlar ortaya. pek bir şey anlatmasa da anımsattığı bir şey var (en azından bana): ya adamlar illuminati ile dalga geçmişler, ya da illuminati bizimle dalga geçiyor. :D

anlattığı itibariyle etkilenmeden izlemenin imkansız olduğu bir film. ama beğenmedim nedense. final kısmının ajitasyona kayması nedeniyle olabilir. bir de oyunculuk performansları genel olarak pek başarılı gelmedi. ötenazinin belirli somut sebeblere bağlı olarak bir hak olduğunu düşünen beni bile bu fikrimi sorgulamaya itti. bu kadar basit olmamalı bence. bu açıdan film ters etki yarattı, en azından benim üzerimde.

üç şapşal loserın şirin hikayesi :) aslında üçünün de korkuları ve istekleri aynıydı. ama bunu biraz geç anladılar. çok sevdim. anne şapşala da ayrıca hayran kaldım :D

insanın insana ihtiyacı olduğunu anlatan basit ama etkileyici bir film. sadece 25000 dolar bütçe ile ortaya çıkan güzel bir bağımsız sinema örneği.

güzel, hüzünlü bir masal.