Undine (2020)

Her şey konuda yazdığı gibi Undine su perisinin mitolojideki hikayesindeki gibi işliyor. “Beni seveceğini söylemiştin. Sonsuza dek. Gidemezsin. Beni bırakırsan, seni öldürmek zorunda kalırım. Bunu biliyorsun.” (Undine sonra suya geri dönmek zorunda.) Bu cümle zaten her şeyi açıklıyor. Johannes, Undine terk etsede daha sonra Christoph'a aşık olması ilerleyen süreçte yalanın araya girmesi, Chtistoph'un kazası ve beyin ölümü vs ile Undine, mitolojideki gibi yapılması gerekeni yerine getirir, Johannes'i o yüzden öldürür ve suya geri döner. Aslında hikâye modern bir zamanda geçse de mitolojiyi ile iyi harmanlanması biraz garip durmuş. Burada oyuncuların bağının etkili olduğunu düşünüyorum. Her iki oyuncu o aşkı, sevgiyi çok güzel yansıtıyor. Özellikle o yürüyüş sahnesiyle fonda sürekli çalan Bach ile daha da etkili olmuş. Filmin sonunda küçük dalgıç heykelini Christoph'un elinde görüyoruz. Suda Undine verdi, ama bir an insan iki yıl sonrası yoksa öncesi mi diye de düşündürtmüyor değil. Ayrıca Berlin şehrinin tarihçesini de bu sayede öğrenmiş oldum.