The Thin Red Line (1998)

Aynı anda hem bir savaş filmi hem de doğa belgeseli izliyor gibi hissettim.

Uzun yıllar sonra tekrar izlendiğinde "kimler oynamış kimler" dediğim, Malick'in en sevdiğim işi.

Çok çok güzel görüntüler veren, kendinizi hem saldırı hem defans tarafındakiler yerine koyabileceğiniz ve o endişeyi yaşayabileceğiniz bir film.Herhangi bir savaşı izlemekten çok askeri psikolojiyi öne çıkartıyor.Süre asla sıkmadı daha uzun olsa bile izletirmiş kendini.

arkadan gelen sesin etkileyeciği savaşın gerçek yüzü Terrence Malick çok iyi iş çıkarmış tabi oyuncuların hakkını yemeyelim hepsi çok iyiydi bir an önce izleyin derim unutulmaz arasında alıcaktır yerini..

Ölümle yaşam arasındaki ince çizgideki insanların hayatı sorgulamalarını anlatıyor.Orada ölmelerinin sebebini anlamak istiyorlar. iyilik ve kötülüğün bulundukları durumda değerlendirmesi yapılıyor. Her savaşta olduğu gibi güçlüler ayakta kalıyor.

90 sonrası çekilen en iyi 2. dünya savaşı filmlerinden bir tanesidir...

Film genel çerçevede, Pasifik Okyanusunda bir adayı ele geçirmeye çalışan Amerikan Askerleri ile o adayı elde tutmaya çalışan Japon Askerlerinin hikâyesini anlatıyor. Özelde ise, insanın kendi ile olan mücadelesini, doğaya rağmen anlamsız bir hayatın kucağında nasıl bir korku girdabında yaşadığını ve günbegün nasıl değersizce sebeplerle öldürüldüğünü anlatıyor. Film uzun ve yer yer sıkıcı olabilir ama verdiği mesajlar doğrultusunda izlenilmesi gereken filmlerdendir.

Film'de geçen bir replik herşeyi özetliyor aslında. ''Diğer kıyılara nasıl gidebiliriz. O mavi tepelere. aşk, acaba nereden geliyor. bizim içimizdeki bu ateşi kim yaktı. hiçbir savaş bunu söndüremez. onu ele geçiremez. ben bir mahkumdum. sen beni serbest bıraktın.''

Filmin talihsiz olduğu konu Saving Private Ryan ile aynı dönemde çekilimiş olması..

Come and See ile birlikte yapılmış en iyi savaş filmidir. Saving Private Ryan gibi bir milliyetçi pompa ile kıyaslayanları görünce üzülüyorum.

Bildik savaş filmleri gibi savaşı anlatmıyor. Asker ve savaş psikolojisini iyi sunan bir film.

ansambl kadroya sahip nadir filmlerden. çok da savaş filmi olarak bakmamak lazım anlatmak istenen daha farklı sanki.

aydınlıktan karanlığa geçişteki o ince kırmızı hat. filmin tek cümlelik özeti içinde : "savaşırken insan asilleşmiyor, sadece ruhu zehirleniyor."

savaş karşıtı filmlerden en güzeli. sahneler muhteşemdi...

görüntüler, diyaloglar, müzikler... savaşın anlamsızlığına odaklanan; işin özünü anlamaya, anlatmaya çalışan düşündürücü film. ve bence en güzel savaş sahneleri de bu filme aittir.

Yönetmen Terrence Malick'in en iyi işi. Onlar ne güzel sahnelerdi ve atmosfer :)