The Miseducation of Cameron Post (2018)

Filmi anlatmaya, anlamaya o iki kelime ve bakışlar yetiyor.

Filmi salonda iki kişi izledik, bir bey efendi ile birlikte. kendisi bir ara uyudu hatta horladı. olur da buralardaysa selam olsun :D
açıklamada da görüleceği üzere bir kamp, sözde bir tedavi, buna inanan bazıları ve buna inanmayanlar... Filmde tek bir kırılma noktası var ki gerçekten etkileyici bir performans olduğunu düşünüyorum. sonrasında insan aydınlanma bekliyor ancak filmin en başında çizilen profiller değişmiyor. Eşcinselliğe bakışı iyi bir şekilde yansıttığını düşünüyorum. fakat yine de filme "çok iyi ya" falan diyemeyeceğim. cannes'da sanırım ele aldığı konu ya da konuyu ele alış şekli itibariyle en iyi film ödülüne layık görüldü. çok da etkilenmedim netice olarak.

Aslında filmin özeti kampta yaşanan olayı incelemeye gelen yetkiliyle Cameron'ın arasında geçen şu diyalogda saklı;

Kendini yaralayan Mark için kampı araştırmaya gelen kişi sadece burayı ve yetkilileri araştırmak için geldiğinden söz ediyor,kampın amacının onu ilgilendirmediğini söylüyor,suistimal ve yaralama içermediği sürece diyor.Bunun üzerine Cameron "peki ya duygusal suistimal? diye soruyor.Görevli " buradaki yöneticiler tarafından duygusal olarak suistimal edildiğinizi mi söylüyorsunuz?" diye sorunca " İnsanları kendinden nefret etsinler diye programlamak duygusal suistimal değil mi?"cevabını veriyor

Show spoiler

Cameron'ın bu soruya verdiği cevap oldukça manidar ve bu filmi özetliyor bana göre,yine de konu olarak birbirine oldukça benzeyen "But I'm A Cheerleader" filmini bu filme tercih ederim,size de bu filmden ziyade önceliği daha tatlı ve şirin olan ve çok güzel bir soundtrack e sahip ikinci seçeneği değerlendirmenizi tavsiye ediyorum.