Mitolojik unsurlar, mistik ögeler barındıran filmin derin bir felsefesi var. Biraz karmaşık gelse de o gücü, iktidar savaşını, psikolojisi ilmek ilmek güzel işlenmiş. İster mitolojideki tanrılara, modern zamandaki çatışmalara farklı statüler koyarak kıyaslayabilirsiniz. Sinematografi, görsellik, oyunculuk açısından da çok çok başarılı ve yönetmen iyi bir film ortaya çıkarmış. Willem Dafooe'nin döktürmesini geçtim Robert Pattinson'un böyle bir performans göstereceğini hiç düşünmezdim. Adaylığı hak ediyorlarmış diye düşünüyorum.
Bu final ile birlikte yönetmenin, çok keskin bir felsefi tercih yaptığı görülüyor. Metafiziksel ve mistik komploların hiçbirinin gerçekte yaşanmadığı, fantastik belirtilerin bu finalle birlikte bilinçli bir sahte yönlendirme olduğu görülüyor. Asıl kavga, efendi-köle dikotomisinde konumlanan iki insanın güç istenciydi ve hıncını, yaratıcı hale getiren köle, efendiyi yendi. Fakat, kendisini efendisinden bağımsız şekilde inşa edemediği için ve arzu nesnesini de tükettiği için yok olmaya yüz tuttu. Filmin başından itibaren aslında mistik, doğaüstü, ürkütücü veya destansı birtakım olaylar olduğunu zannederken, bir takım hayaller ve akıl sağlığını koruyamayan Ephraim karakterinin, kendi iç hesaplaşmasını ve yanılsamalarını izliyoruz.
Sinematografi olarak aşmış film. Sene boyunca üst düzey film yok derken son çeyrekte başyapıtlar art arda geldi. Açıkçası bu sene en etkilendiğim oyunculuk Willem Dafoe performansı oldu. Bazı sahnelerde aşırı etkilendim. Yönetmenlik harikası resmen. Robert Pattinson'da kariyerinin en iyi oyunculuğunu sergilemiş. 10/10
Filmin başından itibaren aslında mistik, doğaüstü, ürkütücü veya destansı birtakım olaylar olduğunu zannederken, bir takım hayaller ve akıl sağlığını koruyamayan Ephraim karakterinin, kendi iç hesaplaşmasını ve yanılsamalarını izliyoruz.