The Life Aquatic with Steve Zissou (2004)

Oldukça derinlikli bir film diyerek bir espri ile başlamak istiyorum eleştiriye. Wes Anderson'un pastel renklerinin içinde mavi tonun yaygın kullanıldığı bir film. Mavi akıl, bilgelik, sağduyu, bağlılık gibi anlamlar içeriyor. Yaptıkları işin riski aslında üzerlerinde "derin" travmalar bırakabilecek gerçeklikte. Bazen travmalar derinlerde unutulmuş olsa da su yüzüne çıkabiliyor ve insan buna çözüm bulma arayışında hissediyor kendini. Moby Dick'in Kaptan Ahab'ının kapıldığı intikam arzusu, Yaşlı Adam ve Deniz'in Santiago'sunun balıkla rollerinin değişmesi, Denizler Altında 20.000 Fersah'ta Kaptan Nemo'nun kayboluşu, geminin batışı ve Esrarengiz Ada'da Kaptan Nemo'nun tüm mürettebatının öldürülmesi ve sonunda kendisinin bir adada bulunması gibi çoğu kurgusal durumdan beslenilerek tasarlanmış hikaye. Yer yer kitapları anımsamak nefisti. Steve Zissou adı Kaptan Cousteau'yu içinde barındıran bir karakter olmuş. Yaşatma dürtüsünün kuvvetini ilk denizatı sahnesinde gösteriyor. Ayrıca nesli tükenmekte olan ya da fantastik canlı türlerinin hepsini stop motion tekniği ile görmek derin bir anlam katmış her canlının özel oluşu, tek oluşu ve yaşama hakları oluşu üstüne. Kaptan Zissou'nun yaşantısı fazlasıyla umursamaz ve kibirli bir yerde iken ki bu bir anlamda güçlü bir kişiliği olduğunu ve işini profesyonelce yaptığını gösterir lakin kendini bir anda duygularını işine bulaştıran biri olarak bulan bir ihtiyar olarak görmesi karakterinin ne kadar derinlikli olduğunu gösteriyor seyirciye. Filmin en beğendiğim yanı bu oldu; duygularını işe karıştırmanın masumiyeti ve doğallığının kabullenilişi... Film boyunca gördüğümüz hamile kadın, oğul, bırakılamayan eşe olan bağlılık gibi detaylar aslında Zissou'nun duygusal yanını belli etmekle kalmıyor aynı zamanda metafor olarak karşımıza çıkıyor. Ölümün devam ettirdiği ilişki, Yaşamın yeşereceği umudu ve dostluk ile bağlılığın yaşamdaki önemi.. Bu macera aslında ekibini kendi hedefi için kullanan kaptanımıza bilgelik sağlıyor tıpkı zorba Gılgamış'ın dostu Enkidu'nun ölümü üzerine ölümsüzlüğü arayış macerasında olduğu gibi.. Steve'i de dostu Esteban öldükten sonra kendini keşfedeceği, gerçekleştireceği bir yolculuğa çıktığını görüyoruz. Sonunda insanın balığı bir av olarak görürken kendini dünya denen okyanusta bir balık olarak görmesi ile hakikatin ortaya çıkışı ile ilişkileniyor ve kurtarıcı iken aslında kurban olduğunu anlama gerilimi de artıyor. Yaşama izin vermek kadar cömert ve erdemli bir eylem yoktur.

nedense daha eğlenceli bir film bekliyordum. pek sarmadı.