The Killing of a Sacred Deer (2017)

Havada kalmış ,açıklanmamış sorular çok olmasına karşın ,içinde okunmaya müsait çok imgeleml olduğunu düşünüyorum,bu yüzden ilgimi kaybetmeden izledim.Ayrıca Colin ve Barry'nin (gıcık çocuk:)) performansı da aşırı keyif veriyor.Neticede o an ki ruh halinize de bağlı olarak performans filmleri ve metaforik anlatımdan keyif alıyorsanız,pişman edecek bir film değil bence.

Çok abartılmış buldum puanı. O kadar iyi bir film değil yahu.

Bir kısasa kısas öyküsü. İşleniş açısından bir şekilde kendisini izletti ama tam bir doyum sağlayamadım, bunun da sebebini hiçbir tepkinin doğal olmamasına bağlıyorum. Karakterler yaşananlara karşı fazlaca yapay tepkiler veriyor ki sanırım yönetmenin de isteği bu yöndeydi. Baştan sona kadar rahatsız edici bir atmosfere sahip, bana katılanlar olur mu bilmiyorum ama nedense Lars Von Trier rahatsız ediciliği tadındaydı film, özellikle ara sahnelerde kullanılan müzik seçimleri bana onun tarzını anımsattı. Karanlık temasından dolayı bu kadar tepkisiz olmaları sanırım bir amacıydı filmin, bu yüzden doğal olarak öfke, panik veya şaşkınlık görmediğim için başarısızdı dersem filme haksızlık ederim. Beğendim diyemem ama kötü de değildi, karasız kaldım...

"nasıl" sorusu çok fazla meşgul etti zihnimi, kafamdan atamadım bir türlü. Buna bağlı olarak da bir şekilde izlettirse de beğenmemiş saydım kendimi.

Film fazla psikolojik yani bana göre biraz gerçeklerden uzak. İntikam farklı bir şekilde işlenmiş. Ortaları biraz sıkıcıydı. Bana çok geçmedi.

Lanthimos gerçekten iyi bir gözlemci.dogtooth'ta olduğu gibi gene aile kavramı ve hegomani çarpıcı bir şekilde işlenmiş, adalet kavramının mitolojiyle harmanlanması görünürlüğünü biraz gizlese de, güzel diyaloglar var, özellikle Kim karakterinin vuku bulacak olayları kabullenmesinden sonra öldürülecek olan aile bireyi üzerine babasıyla yaptığı konuşma: muazzam. Dogtooth'ta da böyle çarpılmıştım, sonrasında Lanthimos'un senaryosundan etkilendiği Meksika filmini izleyince bir hayli şaşırdım. gayet başarılı bir yapım, masumluğu üzerine kuşku ihtimali asla vermediğimiz ''kurumların'' samimiyeti eleştirisi çok başarılı, ahlak ve vicdan tanımlarımız yerden yere vurulmuş, yaşamda kal dürtüsü ve verimli döl-ilerleyebilecek olan form kıstası; koşulsuz (!) diye tanımlanan aile sevgisi duygusunun ne kadar evrimsel olduğunu gözler önüne seriyor.,

Yani güldürücü bi tarafı var örneğin ilkokulda Ingilizce dersinde hoca birbirimizle konuşma uyulamaları yapardı aynı onun gibiydi diyaloglar o yüzden kapatamadım sanırım :D hem izlettiriyor hem de sağ sola baktırıyor tamamiyle içine gömülemiyorsun ya da ben öyle hissettim bilemiyorum zaman olarakta evet gereksiz detaylardan dolayı 2 saat fazlaydı ama onun haricinde ilgisini çeken izleyebilir.

İlişkilendirildiği mitolojik hikaye ile ilişkisini çok üstü kapalı ve zorlama buldum. Martin karakterinin eylemlerindeki motivasyon ortadaydı ama “mitolojik tanrısallığının” zemini yoktu ki çok ama çok büyük bir eksik. Her ne kadar müzik ve görüntü gergin bir ortam yaratsa da, özellikle Martin karakterinin zeminsizliği filmi benim için etkisiz kıldı. Zayıftı.

evet çok kötü değil. senaryosu daha çok kuzey avrupa sineması kıvamında, belli bi azınlığın dilinden düşürmediği ama çok kişi tarafından bilinmeyenlerden.

saçma sapan bir film.. sırf değişik bir film çıkaracağız diye saçmalamışlar.. konu çok havada kaldı.. bazı şeylere doğru düzgün açıklık bile getirmediler.. boş bir film.. ilk dakikaları ilgi çekici olsa da ilerleyen dakikalarda sıkılmaya başladım.. süresi de gereksiz uzun.. ve çok yavaş ilerliyor hadi artık sadede gelin sonunu açıklayın sonunda ne olacak acaba diye düşünürken saçma salak bir şekilde bitti.. colin farrell ve nicole kidman oynuyor diyede filmi beğenecek değilim.. kısacası filmi beğenmedim.. puanım : 5.5

Şu vakte kadar birçok farklı türde oyuncunun yönetmenin filmini izledim. İzlemek için vakit öldürmek için değil anlayarak en azından anlamaya çalışarak. Fakat hayatımda böyle bir film izlemedim.. Bence harikaydı.. Normalde filmleri giriş ila gelişme arasında bir vakitte çözerim. Fakat bu filmi sonu geldi izledim bitirdim hala kör noktalar var.. Buda biraz sinir bozucu diğer izlediğim filmlere hakaret gibi oldu sanki..

yönetmenin her filmde olduğu gibi yine basiti karmaşıklaştırma ve kulagını tersten tutma eğilimi sinir bozucu. bu adama hiç ısınamayacağım.

The Lobster ile hayranı olduğum Colin Farrell,yine harikalar yaratmış film beni gerim gerim gerdi absürdlükten hoşlanan biri olarak son sahnelere doğru şaşkınlığımı gizleyemedim üst açının ve diğer açıların ustaca kullanışı yönetmenin mükemmelliyetçilik anlayaşını benimsediği hissini uyandırdı gerilmek isteyen gece yüksek seste izlemesi tavsiye olunur..

Yönetmenin tarzını sevmiyorum aslında çok rahatsız edici çünkü. Yalnız bu filmi rahatsız edici sahnelerine rağmen beğendim. anlatmak istediğini izleyiciye çok başarılı bir şekilde aktarıyor. Müzikler de çok etkileyiciydi sizi daha da heyecanlandırıyor bir yandan rahatsız ediyor ve filmin içine çekiyor. Colin Farrel ve o sinir bozucu çocuğun oyunculukları muazzamdı. İzleyecekseniz sakin bir kafayla izlemenizi tavsiye ederim.

Gerilimli müzikleri,karakterlerin tuhaf ve saçma diyalogları,donuk bakışları birleşip yönetmenin söylemek istediğiyle bütünleşmiş.İzlerken sinirlerim bozuldu ama film bir şekilde kendini izlettirdi.