Baba (2020)The Father

O zihnin uğradığı tahribat ancak bu kadar seyirciye geçirilebilirdi.
Muhteşem 10/9

Son sahnesi ile şu sözü getirdi aklıma....
"Buna benzer bir odada, şanslıysanız gökyüzünü görebilen bir pencere ardında bitecek hepsi."
Müşfik Kenter

söylemek istediğimi söylersem spoiler olacak. benim için "ne filmdi ama" filmlerinden biri oldu. of.

çok güzel bir filmdi , oyunculuklar harikaydı , işlenişi aktarılışı çok başarılıydı çok beğendim

Film konu olarak çok etkileyici fakat en başarılı yanı Anthony Hopkins inanılmaz derecede güçlü bir performans sergilemiş, onun yerinde başka biri olsa mı acaba diye asla düşünemiyorsunuz. Bu filmin yeri bende bambaşka olacak.

Anthony Hopkins o kadar güzel oynuyor ki filmin süresi 10 saat falan olsa hiç itiraz etmeden kendisini izlemeye devam edebilirdim sanırım. Filme gelecek olursak buna benzer konulu filmler izlemiş olsak da hiç hastanın gözünden görmemiştik kurgu olarak da gerçekten çok başarılıydı film.

Öncelikle müthiş bir oyunculuk izlediğim kesin. Bunun yanı sıra yaşlı ve alzhemier hastalığı yaşayan birinin gözünden dünyayı görmek çok etkileyiciydi, korkusunu iliklerime kadar hissettim. İzlemeden önce beklentim kızının ne kadar zorluk yaşadığını göreceğim klasik bir filmdi. Ama yönetmen ezberi bozarak hastanın gözünden göstermiş gerçek ve sanrıların birbirine karıştığı dünyasını. Çok etkilendim çokkk..

Şimdi çok uzak geliyor, bir gün gelecek olan o gerçek. Filmi izlerken Anthony’e mi üzüldüm, kendime mi bilmiyorum. Ne desem boş. Yaşlanınca gelsin biri tutsun elimden, güneşli bir günü yitirmeden parklarda yürüyüşler yapalım. Bilinç gerçeklerden saklanabildiği ölçüde yaşlanmıyor mu zaten? Gerçeklerle oynayabileceğimiz -farkında olmadan- o günlere, farkında olmadan can okur! Ne desem ne yazsam boş

@Mine.Ce Minecim sayesinde harika bir film izledim çok teşekkür ederim.

Dünya bir kafa karışıklığıdır. Neyin gerçek neyin yanılsama olduğunu hiç bilmiyoruz ki. Kalbimi ezen bir hayatın acı gerçeği filmi.K urgusundaki küçük oyunlarla merakınızı diri tutuyor film.Ve tabii Anthony Hopkins'i adaşı karakteri oynarken izlemek çok çok güzeldi.

Devcileyin Anthony'nin omuzlarının yok olması, bedeninin bir anda hacim değiştirip küçülmesi...

Ne kadar saklasak da korkuyoruz yaşlılıktan...Yaşlanınca yalnız kalmaktan, anlaşılamamaktan, güçsüzlüğü-çaresizliği belli etmekten, en çok da ölüme yaklaştığımızdan sanırım...Başlangıcı olduğu gibi elbet bir son da olacak. Kimimizin yolculuğu uzun, kimimizin kısa olacak. Sırtlandığımız heybede sevinçlerimiz, kederlerimiz de olacak. Bu film aslında hepimizin hayatı, hepimizin gerçeği. Filmin ruhundan çok çok etkilendim.

Anthony Hopkins'i her izlediğimde, tekrar izlemek istiyorum. Kurgu harikası olan yapım, Oscar adayları içinde de en beğendiğim film oldu.

Aklımda tiyatro oyunundan bir replik kalmış "Birlikte olduğumuz sürece her şey yolunda.." Olsa da olmasa da yolunda olmuyor galiba. Çayın son demindeki acılık, tatsızlık, tuzsuzluk gibi hayatın belli kısımları da öyle tıpkı filmdeki gibi.. Filmi nasıl övsem bilemedim ama bir hikâye bu kadar güzel anlatılır, işenir ve oynanır. Gözyaşlarımı tutamadım. Anthony Hopkins'i ayakta alkışlamak az kalır.

Film beklediğimden çok daha iyi çıktı. Başlarken durağan ve bol diyaloglu belki de sıkıcı bir filmdir diye düşünüyordum. Ama hiç de öyle çıkmadı. Oyunculuklarıyla, hikayesiyle ve makul süresiyle aşırı beğendim filmi. Özelikle sonunda gözyaşlarımı da tutamadım. En iyi film oscarını verirler mi bilmem ama benim için senenin en iyisi oldu. Kesinlikle öneririm. 9/10

Anthony Hopkins resitali...