Syngué sabour, pierre de patience (2012)The Patience Stone

Şeriatın gölgesinde bastırılarak büyütülen, ezilerek yetiştirilen, toplumda söz sahibi olmayan kadınlardan sadece bir tanesinin gözünden, yaralı yüreğinden dünyaya bakıyoruz. Acı veriyor, parçalıyor bu biçarenin trajik öyküsü.
O anlatıyor siz dinliyorsunuz. Usulca siliveriyorsunuz yüzünüze düşen yaşları. Artık tutamıyor içindekileri, dökülüveriyor itirafları, sırları, hisleri, düşleri, umutları, istekleri. Belki de hayatında ilk defa karısını dinleyen felçli kocası birden sabır taşı oluveriyor bu zavallı kadıncağızın. Ne hayatlar var. Hayat demeye bin şahit lazım! Üzücü, yürek burkan bir gerçek. İzleyiniz.

"Onlar sevişmeyi değil, savaşmayı bilirler."

savaşı bu sefer alisagelmisin dışında olarak, yalnız ve yaralı bir kadının ruhundan dinliyoruz, afganistandaki savaşı. içinde yaşayıp büyüdüğü şeyleri ruhunda kabullenmis bir kadın. bundandir ki her bir günahında önce kur'an'ı tutup af diliyor ve sonra vazgeçiyor hayır yaptığım şey hata değil kimseye ihtiyacım yok diye. farklı ve anlatmak istediğini güzelce anlatmış bir film.