Suffragette (2015)

Kendinden olmayanı ve hakkını arayanları sevmeyen ve paranoyak bir politikaya sahip olan hükümetler her zaman oldu. Maalesef de hep olacak! Hakkını arayan, ezdirmeyen cesur yürekli kadınlar bunlar. Oldukça beğenerek izlediğim bir film oldu. Millet olarak şanslıyız ki bu topraklardan Mustafa Kemal geçti. Binlerce kez minnettarız Ata'm sana.

"Biz her evdeyiz. İnsan ırkının yarısıyız. Bizi durduramazsınız." diyen savaşçı kadınların zaferini anlatan bir filmdi. Günümüzde hala toplumsal cinsiyet eşitsizliklere tam olarak çözüm getirilmemiş olsa da bu filmin her dakikasında eşitlik için savaşan her bir ferde ve Atatürk'e derinden teşekkür ettim.

Filmden olağanüstü bir beklentim yoktu bu yüzden severek ve hatta ibret alarak izledim. Bugün var olan haklarımızı kolay bırakıyoruz çünkü hiçbiri bu şekilde direnilerek kazanılmadı... Sen olmasan biz sittin sene hayatımızdan fedakarlıklarda bulunup hak arayışına girmezdik...teşekkürler Ata'm

her ne kadar çok daha harika bir film bekliyor olsam da özellikle bütün kadınların izlemesi gereken güzel bir film özellikle gerçekten yaşanmış olması we kadınların hakları için sawaşmalarını konu edinmesi benim çok hoşuma gitti mutlaka izleyin derim .

çoğu yorumlardaki gibi beklentimin altında bir film olmasına rağmen etkilenmediğimi söyleyemeyeceğim. özellikle carrey'in repliklerininden birkaçı gerçekten etkileyiciydi. kadın hakları konusuna geçmişten görüntülerle değinmesi güzeldi..

süfrajet ingilterede 19.yyda isci sinifindan kadınlarin baslattigi oy hakki icin yapilan eylemleri anlatiyor. cok sevdigim helena bonham carter da yan rollerden birinde. kadinlarin ezildigi,ayni iste calisan erkeklere oranla daha az para kazandigi,tacize ugradiklari bir dunyaya bas egmediklerini anlatiyor.

"-Kanunlar üstündür. -Kanunlar benim için değersiz.Kimse benim fikrimi sormadı ki." Beklentilerin altında bir film olmasına rağmen konusu itibarı ile sahip olduğumuz değerlerin kıymetini bilmemizi sağlayacak güzel film... Atatürk sayesinde bu konuda tarihe adımızı gururla yazdırmış bulunuyoruz...

"Böylesine önemli, ilgi çekici ve de kışkırtıcı bir konuyu nasıl sıkıcı bir şekilde sunabiliriz"in kanıtı olmuş. Film hem sıkıcı hem de bunaltıcıydı.

Maud'un pencerenin dışında oğlunu eğlendirmeye çalışırkenki halleri, oğlunu giydirirkenki gülüşmeleri falan hiç samimi değildi. Filmin (olmayan) sıcaklığını kıran şeylerdi bunlar.

Show spoiler

Ben Whishaw'u ilk defa rolüne hiç yakıştıramadım, olmamış gitmemiş ona. Meryl Streep varla yok arasıydı filmde, buna rağmen posterde kendisine kocaman bir yer verilmiş; işte bunlar hep pazarlama taktiği. Posterde yer almayı hak eden başka başarılı aktrisler vardı filmde. Bunun yanı sıra filmin sanırım tek faydası Ata'mıza şükranlarımızı sunmamızı sağlaması. Filmin sonunda Türkiye'yi, kadınlara da seçme hakkını tanıyan ilk ülkeler arasında görmek çok gurur vericiydi her ne kadar günümüzde kadınlarımızın gördüğü muamele hiç hoş olmasa da!

Senaryosu, çekim dili, kurgusu vasat olan ama konu bakımından bunların hepsini bir tarafa bırakıp, farklı duygularla izleyebileceğinizz bir film. Kadın ya da erkek olmak değil, eşit insanlar olarak yaşayabilmektir önemli olan. İyi ki Atatürk gibi bir lider gelmiş bu topraklara. Şu dönemde bile olanları düşünürsek, bir de o haklara sahip olmayıp bu yıllarda yaşıyor olmayı düşünmek bile istemiyorum. Filmi izlemenizi tavsiye ediyorum, iyi seyirler...

Ben çok çok beğendim. Kadınlar kanun önünde erkeklerle eşit olsa bile hiç bir zaman toplum tarafından eşit görülmüyor malesef. Feminizm damarıma bastı bu film. Bende söylemeden geçmeyeyim Teşekkürler Ata'm.

Sinema olarak çok üst düzey bir film olmasa da etkileyici bir gerçek hayatt hikayesi. Atatürk sayesinde Türk kadını bir çok medeni ülkeden önce tanıdı çok şükür seçme ve seçilme hakkını ama yine de genel olarak gelinen nokta hala tatmin edici değil.

gayet güzel ..

Bir zamanki kadınların saatlerce çalıştığı ve erkeklere göre daha az karşılığını aldığını, üstelik hasta olduğu, ezildiği, şiddet gördüğü, aşağılandığı, çocuğu üzerinde bile söz sahibi olamadığı, bedeninin bile mal olarak görülebileceği zamanlardaki kadınların savaşımını konu alıyor. Nasıl ayakları üzerinde durmaya çalıştığı, bu yola nasıl çıkabileceği, gerekçeleri, normal bir evin içinden sokağa çıkış güzel işlenmiş. Kadınların haklarını elde etmesi ne kadar yeni halbuki ne kadar kabul edilemez bizim gözümüzde. Film biterken düşündüğüm esas soru "acaba şimdi kimleri haksız yere haklarından mahrum ediyor toplum denen içinde olduğum oluşum" diye sormadan geçemedim. Ve ben de erkek tarafından konunun ele alınışını eksik buldum ama zaten film kadın direnişi üzerine olduğuna göre daha fazlasını beklememek lazımdı. Yine de erkeklerin de cinsiyet eşitsizliğine maruz kaldığı bir gerçek. Kadınların mücadelesinin hiçbir zaman bitmeyeceğini düşünsem de daha ferah günlere varma umudunu hep taze tutacağım. Bol empati kurarak izlemenizi dilerim. Hele günümüzde çoğu kadının oy kullanmadığı, kullansa da eşinin/babasının dediğine oy verdiği günümüzde her kadının bu mücadeleyi görmesi gerekir diyorum. İyi ki kendi hayatlarını diğerleri için feda edebilecek insanlar var bu dünyada.

çok başarılı bir film. ders olarak falan izlenmesi gerekiyor bence tüm dünya tarafından. daha 100 yıl önceye kadar kadınların hiçbir hakkının olmaması o kadar inanılmaz geliyor ki, bu mücadeleyi veren tüm kadınlara armağan olsun bu film. onların yaptıkları sayesinde bugünkü durumdayız.

Filmi beğenerek izledim. Başarılıda buldum. Ancak bariz bir eksikli hissi yarattı. Bunun kaynağıda sanırsam mücadelenin karşı safında bir eksikilik olması. Sanki mücadele biraz küçük görülmüş. Ya da yaklaşım fazla tepeden yapılmış. İşçi sınıfındaki bir kadının mücadeleye katılma süreci ve mücadelesi için ödediği bedeller, bireysel düzeyde, başaralı bir şekilde aktarılmış. Ancak karşı taraf, yani kadın haklarının karşında olan kesim yeterince irdelenmemiş. Üstelik neredeyse Hulusi Kentmen kılıklı babacan komiser ile özdeşleştirilen bürokrasi peri masalında fırlamış br özgürlük mücadelesi tablosu çiziyor. Bizde filme bakıp aman ne medeni insanlar diyoruz. (yani imrenmedim değil) Son olarak filmde sınıfsal ayrım yüzeysel işlenmiş. Sosyalizmin yükselmekte olduğu yıllarda en azında liberal bir yaklaşım sergilenebilirdi.