Storytelling (2001)

izlerken hislerimde gelgitler yaşatan, bittiğinde ise beynime damga vuran film. kışkırtıcı ve sert olan ilk bölüm baştan sona etkiledi. başlı başına film olmasını dilerdim. komik bir çerezlik izleyeceğimi hissettiren, klasik loser çırpınışı şeklinde başlayan ikinci bölüm ise adım adım sertleşen göndermeleri ve sembolleriyle mükemmel bir kapitalizm -ya da amerikan kültürü- eleştirisine döndü ve doğal olarak etkiledi. -bence- emperyalizmin vücud bulmuş hali olarak yansıtılan küçük çocuğa özellikle sinir oldum.