Split (2016)

Shyamalan'ın bence en iyi filmlerinden. Keza McAvoy'un da. Canlandırdığı tüm karakterleri sırıtmadan yadırgamadan canlandırmış. Senaryonun çok üst düzey bir yanı yok ama oyunculuk izlediğimiz için kafaya takmadım. McAvoy'un canlandırdığı karakter aslında gerçekten de varmış böyle birisi. Joaquin Phoenix ile anlaşılamayınca Mcavoy almış rolü.

Gayet akıcı ve iyi kurgulanmış bir eser olmuş. Bir an ben de aklımı kaçırdım zannettim. Bakalım serinin diğer filmleri nasıl :)

McAvoy oyunculuk dersi veriyor resmen. Uzun zaman sonra izlediğim en iyi şey bu adamın performansı. Odağı bu kadar dağıtmadan sürdürebilmesi çok hoş. 2 saat daha olsa asla neden bu kadar uzun diye sorgulamazdım.

Hamile kalmış olabilirsin. ?

Show spoiler

Film harika olmuş.Oyunculuk muhteşem,Binbir surat misali.

Bir çırpıda bitti. Çok güzeldi. Filmi izleyince üçleme olduğunu öğrendim. Star Wars misali karıştırıp izleyeceğiz artık 2,1,3 şeklinde ?

Serinin güzel bir filmi. Konu bakımından oldukça sıradışı ve işlenişi muazzam. James'in oyunculuğuna diyecek yok döktürmüş. Sıra Glass da bakalım neler olacak. 7.5/10

Serinin en iyi filmi

Serinin en beğendiğim bölümüydü. James McAvoy'un oyunculuysa tartışmasız filmi zirveye çıkaran en önemli unsur olmuş..

Her farklı kişiliğii izlerken vay anasını dedim? cidden insan acayip hissediyor. Bir yandan aslında çok güzel bir özellik her bir kişilik sayesinde farklı bir alanda bilgi sahibi olabilir diyorsun ah bir kontrol edebilse neler olur dedim sürekli. Oyunculuğa diyecek söz yok tabi ki. Durağan ilerlesede o kadar ilgi çekici bir konu ki sıkılamadım. Glass ı izleyebilmek için izledim aslında ama hoş vakit geçirdim.

Aman tanrım! Başımı döndürdü resmen. Ya o nasıl bir oyunculuk hayran kaldım. Çok ilginç ve oldukça etkileyiciydi. Kendine bağlayan ve odaklayan bir kurgusu vardı. Çok beğendim.

Bu filmi çok beğeniyorum. Hepimizin tam teşekküllü bi kaçık olmasının işten olmadığını en vurucu şekilde hatırlatan filmlerden biri benim için. Hepimizin sahip olduğu gerilimlerin, üstesinden gelinemezse komplekslere dönüşeceği ve en sonunda benlikten kopup kendi benini ilan edeceğinin güzel örneklerinden. Jung, analitik psikolojisinde kompleksleri; Kendi başına buyruk davranmaya, bizim amaçlarımızı umursamaksızın yaşamlarını sürdürmeye eğilim gösteren bağımsız çağrışım grupları olarak tanımlar ve ekler: "Komplekslerin bir çeşit vücudu ve bir fizyolojisi vardır. Bir kimse komplekse sahip olmaz, kompleks ona sahip olur. " Çünkü kompleksler öyle gruplaşmış duygulardır ki; insanın midesini allak bullak eder, solunumda, kalbin çalışmasında bozukluklara yok açar. Baya senin içindeki bir şeyin canına kast etmesi durumu oluşur birden. Hepimiz en az bir kere yaşamışızdır, bir şey söyleyecekken aslında söylemek istediğimiz şeyin tam karşısında konuşurken buluruz kendimizi. Bunun sebebi; sözlerimizin, ileride çoklu kişilik bozukluğuna kadar gidebilecek bir kompleksimizin sınırları içine girmesi ve onun amacına ters düşmesidir. Hiçbir hastalık birden ortaya çıkmaz, uzun ve yorucu geçmişleri vardır. İşte bu 23 farklı karaktere sahip olan bir insanın da içinde bulunduğu durum; başa çıkamadığı komplekslerinin benliğini zayıflatması, ondan kopması ve ortada esamesi okunmayacak bir “ben” kalana dek onu yıpratması durumudur. Kompleksler kendilerine özgü istemsel bir güçle donatılmış nesnelerdirler ve Jung’a göre ruhsal yapının önemli bir özelliği içerdiği bileşenlerin belirli ana çekirdekler etrafında toplanma eğilimidir. Bu çekirdeklerin belirli bir enerjisi vardır ve bir psikolojik mıknatıs görevi görerek sahip oldukları enerji miktarı ile orantılı olarak birbirleriyle ilişkili çok sayıdaki duygu, düşünce ve anıyı birbirine doğru çeker. Bu şekilde ruhsal yapıda bir grup duygu düşünce ve anı Jung’un kompleks adını verdiği şeyi oluşturacak biçimde bir araya gelebilirler. Kompleksler bilincin kontrolünden kaçıp ve ruhsal yapının karanlığı içerisinde ayrı bir bütünlük oluşturmaya çalışırlar. Bir de şuradan bakalım… Biz kendi ben-kompleksimizi bilip tanır, vücudumuzun tümüyle onun egemenliği altında olduğunu düşünürüz. Bu bizim benliğimizin açıklamasıdır. Oysa bu bir yanılgı olabilir. Değilmiş gibi davranıp düşünüyorum. Ben, bir merkezdir de vücut tamamıyla onun boyunduruğu altındadır. Bizim ben diye nitelendirdiğimiz şeyin de bir odak noktası vardır ve bu ben de kendine özgü istemsel bir gücü içerir. Kendi bileşenlerini şu ya da bu yolla yönetebilir. Yani ben de yüksek gerilimli içeriklerin oluşturduğu bir karmaşadır ve bu yüzden ben kompleksi ile herhangi bir kompleks arasında ilke bakımından herhangi bir fark yoktur. Film bunun en canlı örneği. Kompleksler de belli bir istemsel gücü, yani bir çeşit ben’i ellerinde bulundurduklarından bazen söz konusu kompleksler kendilerini bilinç denetiminden o denli kurtarırlar ki, gözle görülüp kulakla duyulabilecek nitelik kazanırlar. Yani şizofreni… Böyle durumda kompleksler vizyon kılığında kendilerini açığa vurur, belli kişilerin sesleriymiş izlenimi uyandıran seslerle konuşurlar. Ama komplekslerin bu kişiselleşmesinin tek başına henüz patalojik karakter taşıması gerekmez. Bizler rüyalarımızda kompleklerimizi çocuğunlukla kişiselleşmiş bir kimlikle karşımızda görürüz. İşte insan kimi alıştırmalarla öyle duruma gelebilir ki, kendi komplekslerini uyanıkken de görmeye başlar. Bunun adı şizofrenidir. Kompleksler bilincin denetiminden bir yere kadar kurtulmuştur artık ve sesler ve görüntüler olarak insanın karşısına çıkar. O kompleksler vücudu olmayan bireyler olarak karşısındadır artık. Bu film, komplekslerin vücudu olabilir mi sorusunun 23 kere cevabı benim için. Kafanızda canlandırmak için kompleksleri, koca bir yuvarlak olan benlikten kopmayı başarmış irili ufaklı hücreler olarak düşünebiliriz. Ve eğer bir kompleks benlikten bir parçayı koparmayı başarıyorsa daha büyüklerini de kendine dahil edebilir. Ya da benlikte filmde olduğu gibi o kadar çok kopan hücre olur ki ilk seferdeki büyük benliğin diğer birçok kompleksin yanında esamesi okunmayacak bir büyüklüğü kalır. Bu da tıpkı filmdeki 3 senedir kontrolü eline alamamış bir uyur gezer yaratır. Film finale yaklaştıkça psikolojik alt yapısından uzaklaşıp popülizme göz kırpsa benim için çok başarılı bir filmdi.

muazzam oyunculugu olan iyi bir film. orjinal dil ile izlemenizi tavsiye ederim.

tek kelime ile harika bir yapımdı hala izlemediyseniz hemen açın we izleyin
James McAvoy harika oyunculuu ile büyülüyor , konusu desen harika çok beğendiğim izlerken aşırı keyif aldığım bir yapım oldu .

eğer bir film için izleyenlerin yarısı harika, yarısı tırt diyorsa izleyin :) ben çok beğendim, konu muazzam; ancak senaryo akıcılığı daha iyi, gerilimi daha yüksek ya da daha gizemli olabilirdi. James dışında oyunculuklarda eleştiriye açık, onu eleştireni sahneye davet ederim. izlenmeye değer mi değer, üstelik hayat görüşü olan bir film "Biz, inandığımız şeyiz." öyleyiz.

Harika bir film bence. James McAvoy dan zaten bahsetmeye gerek yok. Konu çok iyi ve işlenişi oldukça hoşuma gitti. Shyamalan'ın ilk iki filmi dışında tüm filmlerini izledim ve bu filmi 6.His'ten sonraki en iyi işi bence. Zaten alternatif ve kasvetli bir süper kahraman evreni fikri beni benden alıyor. Umarım çok daha harika filmlerle bu evren benim gibi izleyicileri tatmin ve mutlu etmeye devam eder.