Solyaris (1972)

“Shame, the feeling that will save mankind.“

Tarkovski'nin en sevdiğim filmi oldu.

Uykunun içinde uyku, rüyanın içinde rüya gibi ayna tutan bir filmdi. Bana kavanozdaki beyin okumasını hatırlattı. İnsan zihninin kıyısında bir yerlerde hepsi bir birinden hem ibaret hem de değil cevabı gibi. Altı çizilesi ve tartışılası güzel cümleler var. Karmaşık ve bir o kadardan öte kafa karıştırıcı.

Anlatması da anlaşılması da zor bir yapım. Bilim kurgudan ziyade felsefik yönü fazlaca ağır basıyor. Aşkla, hayatla daha bir cok konuyla ilgili bolca güzel replik içeriyor. Ancak yavaş ilerlemesi ve anlaşılması zor olduğundan herkese hitap edeceğini düşünmüyorum. Benim içinse seyir zevki düşük ama etkileyici bir yapım oldu. 7/10

en güsel aşk sahnesinin içinde olabileceği
fim.. http://youtu.be/FcglyhUre4w