Sånger från andra våningen (2000)Songs from the Second Floor

Roy Anderson'un Yaşayanlar Üçlemesinin birinci filmi. Film ne anlatıyor, anlamsız gibi gelse de anlamsızlığı modern toplum üzerinden bürokrasiyi, kapitalizmi ve yabancılaşmayı anlamlı bir şekilde eleştirmiş. Anlamsızlığın, anlamlı bir eleştirisi diyebiliriz.

Çok çarpıcı sahneler var. Ancak, bütününe sevdim demek zor. Anlamak, anlamlandırmak için ek okumalar istiyor. İzlemesi de hiç kolay değil. Yine de bazı sahnelerdeki absürdlüğe gülmekten öldüm :)

dolaylı anlatımı ve absürd yaklaşımıyla beyin yaktırsa da insanlık üzerine soluksuz izleten film. parçaları birleştirmek ve anlamlandırmaya çalışmak bu kadar zorlamasaydı beğenilerime girerdi.

Bütünlük kaygısı güdülmeden seçilmiş rastgele fragmanter durumlar. Öyle eşe dosta tavsiye edilecek bir film değil. Az defolu filmler arasında da hatrı sayılı bir yeri var kanımca. Kısaca César Vallejo olarak bildiğimiz Perulu şair César Abraham Vallejo Mendoza’nın anısına ithaf edilmiş film. Geçtiğimiz yüzyılın ortalarında, Paris’te kendini aç bırakarak intihar etmiş bu şairin şiirlerinden dizeler serpiştirilmiş film boyunca.Filmin müziklerini yapan Benny Andersson ki “Story of a Heart” albümünde “Songs from the second floor”şarkısının sahibidir. Tüm bu görüntülerin arkasında, ev sahibinden çekinen kiracıların dinlediği bir tonda akar müzik. Hafiftir; varla yok arası. Ama işte bu “aradalık” sapı ipek kaplı bir balyoz gibi filmin başından sonuna insanın beynine iner: tekdüze, ısrarlı bir tedirginlik enjeksiyonu.

Yaşayanlar üçlemesinin ilk filmi. Kuzeyin soluk renklerini ve donuk insanlarını birleştirmiş ki kuzey sinemasının en sevdiğim yanı da bu...