
Alev Almış Bir Genç Kızın Portresi (2019)Portrait de la jeune fille en feu
Puan
8.0 / 10

Senin Puanın
Oyuncular
Yönetmen
Dil
Fransızca
Ülke
Fransa
Süre
122 dakika

Boddah Spoiler - Orpheus ve Eurydice mitini bambaşka bir açıdan ele alan muhteşem bir anlatım Spoiler - ,bu filme aşık olmamamak ne mümkün.

mervyazc @Boddah Kesinlikle, her sahnesi bir sanat eseri adeta.

Boddah Onun yanında incelikle işlenmiş senaryosu ayrı olarak takdire şayan,her yönüyle bir başyapıt.
Bütün dünya bu filmi el üstünde tutarken,biz hala kıymetini bilemiyoruz,neyse o kadarda bilinmesin zaten,bu filme aşık azınlık bir kitle olarak biz halimizden memnunuz ve kesinlikle en iyi uluslararası film Oscar'ını sonuna kadar hak edecek bir yapımdı.
morrigan Bu filme aşık azınlık kitle mi ? :d

Boddah Komik olan nedir?
morrigan azınlık kitle :d

Boddah :ddddddd,güldümmm

trevor Ben de şaşırdım hiç ödül almamasina

Boddah Maalesef Fransa'nın başka bir filmi Les Miserables Oscar adayıydı,o filmi de izlemedim doğrusu ama çoğunluk bu filme yazık edildiği konusunda hemfikir.

trevor Fikir orijinal, oyunculuklar iyi daha ne olsun. Son 3 oscar pek hakkaniyetli geçmedi.

Boddah Oscar veya Altın Küre en azından bu ödüllerden birini alıp ismini daha büyük kitlelere duyurmasını isterdim,gönlüm bu filmin daha çok izlenmesi ve tanınmasından yana,bu sebeptendir ki bu ödüller böyle filmler için birer tanıtım aracı,adını daha çok insana duyurmak babında

eskon @boddah neden duyulsun görülsün istiyorsun :)

trevor Ben istemiyorum duyulmasını? aynısı iki gün ve bir gece için de geçerli.

eskon @trevor neden?

Boddah Neden duyulsun?,hmmm karşımızda gerçekten ilmek ilmek işlenmiş bir sinema şah eseri var,böylesi filmler kolay kolay çıkmıyor insanın karşısına,bana dokunduğu gibi bir çok insana dokunmasını isterim.Bir yandan da Trevor gibi duyulmasını da pek istemiyorum :D,evet çelişkili oldu ama bazı filmlerin sadece sana kalmasını istersin,saklarsın en derinine bu da o filmlerden işte

trevor @eskon bencilim çünkü :d
@boddah bu tarz sevdiğim filmler büyük kitlelere hitap etmiyor zaten. Doğal olarak endişelenmeye de mahal kalmıyor. Aslında bu film biraz daha ortadaydı ama akademi bizim gibi etkilenmemiş demek.

Boddah Akademi uzun süredir kendinde değil azizim :D,bu sene biraz toparladılar sanki neyse uzatmayayım göynümün bütün Oscarlarını pek muhteşem biricik filmim Portrait Of A Lady On Fire'a veriyorum.Ve son olarak bu filme benim gibi büyük bir aşk besleyen her kişiyi apayrı bir yere koyup onları o güzel kalplerinden öpüyorum.

eskon İzlesek koyacaz da @boddah :)
Gün gelir kalbim buz tutmaya meyledip sönmeye yüz tutarsa,seninle birlikte sönen ateşi yeniden yakmaya and olsun.
b.u.r.c.u, Philosophy bunu beğendi.
--- SPOILER --- (Filmi izledikten sonra şu video ya bir göz atmanızı öneririm.)

.SimS.
Öncelikle gerçekten de tablo gibi bir filmdi. Görsel tatmin üstelik artık görsellik diyince sadece bilgisayar efektleri gördüğümüz için bu manada çok doyurdu çok gerçekçiydi, işleniş şeklini bir tık ağır bulsam da hiç rahatsız etmiyor bu ağırlık, aşk bence sizin yüklediğiniz tanımla ve hissettiğiniz şeyle alakalı o yüzden duygu geçişlerinin yeterli olmadığını hiç düşünmüyorum, oldukça güzel geçti tüm o hisler oldukça iyi verildi detaylar diye düşünüyorum. Hayat kimseye bazen uzun uzadıya neden sonuç ve bir sürü seçenek varmış gibi davranmaz. Bazen sadece belli ve değişmeyen yollar oluyor bazı insanlar için filmi izlerken yaşanılan dönemi de idrak ederek 21.yy sorgulamaları yapmak anlamsız. Mutlaka izleyin. Son zamanlarda izlediğim en iyi aşk filmiydi.
error_outline

radyody
en başta genel kanımı bildireyim: kendisi izleyiciye oynamayan ancak gördüğü takdirin önemli kısmını mevcut siyasi iklime borçlu olan, vasat film. bu noktadan sonra spoilerlar eşliğinde daha detaya ineceğim.
öncelikle çok temel bir soru soracağım: senaryonun bütün dayanağı héloïse karakterinin "yapmak zorunda" olduğu bir evliliğin, birbirine aşık iki genç kadın arasına koyduğu engel. peki bu "zorunluk" nereden kaynaklanıyor, nedenleri nedir? aristokrat sınıfa mensup ve maddi yoklukta bulunmayan bu kadını, hele ki onu zorlayacak baba, abi vb. bir patriyark figür de ortada yokken, çaresiz bırakan nedir? peki resimlerini kabul görebilmesi için babasının adıyla imzalamak durumunda kalsa da(ki filmin belki de tek dokunaklı noktası kadının emeğinin hakir görülmesiydi) bir kariyeri olan, 18. yy şartlarında paris'ten brittany kıyılarına(yaklaşık 500-600 km bir mesafeden bahsediyoruz) tek başına seyahat edebilen bir kadının neden bu konuda yapacak hiçbir şeyi yok? bunların filmin ufak da olsa bir yerinde işlenmesi gerekmiyor mu?
bütün dramaların zırıl zırıl ağlatacak, binbir felaketin ardı ardına sıralandığı bir melodram olmasını beklemiyorum elbette; ancak son tahlilde hiçbir seçim bu yönde yapılmamışken, 2020 yılında hala sünnet edilen afrikalı kadınla yarıştıracak acı bulamayınca koltuk altı kıllarını almak gibi basit bir hijyen uygulamasından mağduriyet devşiren batılı beyaz kadının "bak bacım sizin hala klitorisinizi kesiyorlar ama bizim de 300 yıl önce koltuk altı kıllarımızı kesmemizi isteyenler vardı, biz de sizin kadar acı çektik" deme yöntemi olan ve artık bıkkınlık veren koltuk altı kılı gösterme ve benzeri yüzeysellikte birkaç feminist sinema klişesinin arasına sıkıştırılmış, o bir hafta içindeki tumblr repostu tadında (sevdiği kadının venüs üçgenine ayna yerleştirip, ona bakarak otoportresini çizmek vb...) sekanslar dışında, bu kadınların birbirine aşık olduğu duygusu ne ara izleyiciye hissettiriliyor? bunu ancak 10 yıl ileri atladığımızda gelen meşhur "sayfa 28" karesinden sonra fark edip "aaa meğer ortada unutulmaz bir aşk varmış" diyoruz. gördüğüm kadarıyla birçok izleyen kendisini 10 yıl sonrasıyla ikna etmiş, ben edemedim...
error_outline
öncelikle çok temel bir soru soracağım: senaryonun bütün dayanağı héloïse karakterinin "yapmak zorunda" olduğu bir evliliğin, birbirine aşık iki genç kadın arasına koyduğu engel. peki bu "zorunluk" nereden kaynaklanıyor, nedenleri nedir? aristokrat sınıfa mensup ve maddi yoklukta bulunmayan bu kadını, hele ki onu zorlayacak baba, abi vb. bir patriyark figür de ortada yokken, çaresiz bırakan nedir? peki resimlerini kabul görebilmesi için babasının adıyla imzalamak durumunda kalsa da(ki filmin belki de tek dokunaklı noktası kadının emeğinin hakir görülmesiydi) bir kariyeri olan, 18. yy şartlarında paris'ten brittany kıyılarına(yaklaşık 500-600 km bir mesafeden bahsediyoruz) tek başına seyahat edebilen bir kadının neden bu konuda yapacak hiçbir şeyi yok? bunların filmin ufak da olsa bir yerinde işlenmesi gerekmiyor mu?
bütün dramaların zırıl zırıl ağlatacak, binbir felaketin ardı ardına sıralandığı bir melodram olmasını beklemiyorum elbette; ancak son tahlilde hiçbir seçim bu yönde yapılmamışken, 2020 yılında hala sünnet edilen afrikalı kadınla yarıştıracak acı bulamayınca koltuk altı kıllarını almak gibi basit bir hijyen uygulamasından mağduriyet devşiren batılı beyaz kadının "bak bacım sizin hala klitorisinizi kesiyorlar ama bizim de 300 yıl önce koltuk altı kıllarımızı kesmemizi isteyenler vardı, biz de sizin kadar acı çektik" deme yöntemi olan ve artık bıkkınlık veren koltuk altı kılı gösterme ve benzeri yüzeysellikte birkaç feminist sinema klişesinin arasına sıkıştırılmış, o bir hafta içindeki tumblr repostu tadında (sevdiği kadının venüs üçgenine ayna yerleştirip, ona bakarak otoportresini çizmek vb...) sekanslar dışında, bu kadınların birbirine aşık olduğu duygusu ne ara izleyiciye hissettiriliyor? bunu ancak 10 yıl ileri atladığımızda gelen meşhur "sayfa 28" karesinden sonra fark edip "aaa meğer ortada unutulmaz bir aşk varmış" diyoruz. gördüğüm kadarıyla birçok izleyen kendisini 10 yıl sonrasıyla ikna etmiş, ben edemedim...

trevor
Hayata, gerçeklere minik bir ara; 2 saatlik bir masal. Sonrası kalp kırıklığı, gözyaşı, pişmanlık.
Kusursuzdu.
error_outline
Kusursuzdu.


VforKukuletta
Resim, Vivaldi, Yunan Mitolojisi... sanata doyacağınız 2019'un en başarılı filmlerinden.. ve tabi
error_outline

Philosophy
İnsanın kalbini kıran, sızlatan bir film.
İki saatlik bir filme göre az kelimeyle zincir halkası gibi işlenilen konu, anlatılan hikâyeler, yaşanılan her şey çok güzel bağlanmış ve resmedilmiş. Aslında tam film geceleri için uzun uzadıya tartışılıp, konuşulacak bir film. Akıldan geçenleri bir çırpıda satırlara dökmek zor olsada görerek, geçişleri ve parçaları birleştirerek, hissederek izlemeye çalışın.
error_outline

Boddah
Şu yaşıma kadar izlediğim bütün filmler içinden sadece birini seçip;ölene kadar o filmin içinde yaşayacaksın deseler ;hiç tereddüt etmeden bu filmi seçerim.Şimdiye kadar sinema namına izlediğim her şeyi sildi aklımdan,yerle bir etti beni.Günlerdir bu filmin içinde yaşıyorum ve hiçte çıkmak gibi bir niyetim yok.Hakkında bulduğum her şeyi izlemeye ve okumaya çalışıyorum,o kadar ince detaylar var ki,kaçırdığım o sahne anlam bulunca daha da bağlanıyorum,gözümde daha da yüceliyor,yükseliyor,koyacak yer bulamıyorum,sığdıramıyorum hiçbir yerlere.Yalvarıyorum eğer yüzeysel bir şekilde izleyeceksiniz nolur nolur yanaşmayın bu filme,çünkü filmde bakmak ve görmek adına muhteşem şeyler var,lütfen bakın ve görün,sığ bir şekilde izlemeyin çok ama çok büyük bir film.Kanıma,iliklerime işledi.
error_outline

coquelicot
Ani sahne geçişlerini, aceleye getirilmiş bölümleri, başrol oyuncularının kimi zaman duyguyu seyirciye aktarmadaki başarısızlığını bir yana atarsak çoğu diyaloğun ve sahnenin detaylarındaki incelikler gözlerden kalp çıkarabilecek boyutta. Mükemmelliği kıl payı kaçırsa da etkilenmemek imkansız.
error_outline