Playing for Time (1980)

Şans. Tamamen şans. Film o derece gerçekçi ve olduğu gibi yansıtmış ki bunu, kavramak için derin ya da dikkatli olmaya gerek yok. Şanssızlıkla başlıyor, şanslı olmakla devamını getiriyor ve film boyu bu durum, bir öyle bir böyle değişip duruyor. Bu mübadeledeki ayrıntılar o kadar hoş ki, yeter ki üzerine düşünün. İşte burada size kalıyor dikkatli ve derin olmak. Bu film size saf bir gerçeklikle gösterecek ırkçılığı, dışlamayı/dışlanmayı, aşağılamayı/aşağılanmayı, açlığı ve hayatta kalma güdüsünü. Nefret edilen, tiksinilen o üst güçten, hiç de farklı olunmadığını ve olmanından bir mucize olduğunu. O kadar olduğu gibi gösteriyor ki insan doğasını bu film, izledikten sonra üzerine düşünmek size birçok şey katacaktır. En azından birkaç bir şey.