Paris, Texas (1984)

İnsanın kaybolmuşluğu ve kendini yeniden bulma arayışının yolculuğu olsa gerek.. Duygusal bir yalnızlık gibi bir filmdi.

Her bir karesinde tüylerim diken diken oldu. Acıyı bu kadar yalın anlatıp da yıkan bir filme çok nadir denk geldim. Sancılı bir süreci aktarmasındandır, ağır ilerleyişi. Buna rağmen bile akıcı olabilmeyi başarabilmişse bu Wim Wenders'in ustalığındandır. Ne denir ki, bazı hayatlar gerçekten çok zor.

ağlamak isterseniz izleyin, ama ölmeden mutlaka izleyin.

Bu filmi aynı konuya sahip bir milyon filmden ayıran ne merak ediyorum doğrusu. Kötü film mi asla ama senaryo bilindik senaryo görüntüler orta oyunculuk orta süresi facia...

Az hareketle çok şey anlatan filmlere bayılıyorum. Çünkü karakterlere istediğimiz kadar vakit ayırıp, olay örgüsü içerisine rahat rahat yedirebiliyoruz. Bu da filmin değerini arttırıyor. Travis'in hikayesi ağlatmıyor ama çok üzüyor. Aile kavramını kabullenmeye çalışması ve gerçekten zorlanması insanın içine oturuyor. Sıkıcı denebilecek durağanlıkta olması sizi yanıltmasın. Şans vermeniz gereken filmlerden kesinlikle.

Paris, Teksas'taki Paris'ten kasıt, bildiğimiz Fransa'nın başkenti değil Teksas'ta küçük bir beldedir... Filmi izlerken gözünüz Paris Maris aramasın :D

Zamanının ötesine geçebilen bir film. Oyuncular çok başarılı. Aklınızın bir köşesinde kalacak bir hikaye. Sembollere biraz daha fazla yer verilse, biraz daha ayrıntılara inilse -bana göre- daha da iyi olurdu. İkinci kez izleyince bunları da fark etmeyebilirim. Yani, ikinci kez izlerim.

Wim Wenders'ın başyapıtı yol filmi kalıplarını bambaşka bir boyuta taşıyor.