One Night in Miami... (2020)

Kariyerlerinde başarılı dört farklı ünlü isimin bir araya gelişi ve kapalı kapılar ardında sohbetini o odadaymış hissiyatıyla izlemek isterdim ama o hissi yaşayamadım. Oyuncuların performansları çok iyi ve başarılı olsa da bir yerden sonra filmden koptum. Az çok isimler hakkında bilgim vardı ama yine de eksik olduğunu düşünüp ,durdurup araştırıp öyle izleyemeye çalıştım. Filme pek adapte de etmedi. Değindiği noktalar, sağlam replikler olsa da parçalar kendi halinde bütünlüklerini ilan etmiş öyle kalmış gibi bir film gibi olmuş.

Çoğu kurgu az miktarı da gerçek olaylara dayanıyor bu yönden güzel bir film çıkış noktası lakin genel anlamda aşırı derecede uzun diyaloglar, olayların anlaşılmaz olması, kişileri iyi bilmeyen izleyici için anlamsız ve ne oluyor yahu diyeceği bir yapım. Şahsen ben hiç sevmedim. Yer yer oyunculuklar güzeldi tabi.

Malcolm X, Muhammed Ali, Jim Brown ve Sam Cooke'un 25 şubat 1964 günü, Muhammed Ali'nin (o sıralar henüz Cassius Clay) şampiyonluğunu kutlamak üzere biraya gelmeleri çok heyecan verici bir olay. Tabii ki gerçekte neler konuştuklarının kayıtları yok, dolayısıyla bu noktadan sonrası kurgu. Siyahların eşitlik mücadelesinin öncüleri olan bu dört adamın, olaylara farklı bakış açılarını izliyoruz. Yer yer yapılan şakalaşmalar ile bir arkadaş ortamı yansıtılmaya çalışılmış ama genel olarak karakterler kendi biyografi kitaplarından fırlamış gibi. Sohbet olması gereken diyaloglar derleme metinler hissiyatı yaratıyor; biraz zorlama ve akış pek doğal gelmiyor. Filmin büyük bölümü de bu diyaloglar üzerine kurulu olunca, film izlemekten ziyade demeç dinlemiş gibi oldum. Filmin başında ve sonunda biraz hareket var ama otel odası diyaloglarının süresi uzun ve temposu düşük; biraz sıktı. Ama iyi düşünülmüş sahneler ve iyi yazılmış replikler de vardı. Bütün olarak bakarsak, ortalamanın biraz üstünde iyinin biraz altında bir yerlerde...