My Giant (1998)

Muazzam bir filmdi. Ne eksik ne fazla. Bir tarafta kalbi kendisinden daha büyük olan bir dev diğer tarafta insanların gözünde büyümek isteyen ufak bir adam. Hollywood'un insanların hayatları ile oynadığına dair kuvvetli eleştirileri vardı. İzlediğim iyi dostluk filmlerinden biri oldu. Billy Crystal gibi bir komedi duayeninden bu kadar dramatik bir performans beklemiyordum. Onu hep Robin Williams gibi gülüşünün ardında hüzün saklı biri gibi hatırlayacaktım. Bu düşüncem değişti; iki alanda da başarılı olduğunu gördüm. Ötekileştirilmiş Maximus hayatı boyunca insanlardan kabullenilmediği için kaçarken ve hayatının aşkını yirmi üç sene boyunca beklemiş iken, ünlü olmak isteyen, para kazanmak isteyen insanlar tarafından başka bir anlamda hiç görülen ve kendini kanıtlamak isteyen Sam'e annesi, babası, karısı, çocuğu olduğunu ve onların gözünde bir dev olduğunu birileri tarafından sevilmenin değerini anlatıyor. Bir manastıra kapandığı halde kendini dünyadan soyutlamayan entelektüel birikim edinen bir öteki, dünyada yaşama imkanı olmasına rağmen insanları görmezden gelen, kendini soyutlayan bir menejere sağlam tokatlar vuruyor. Shakespeare'in defalarca kez kullanılmasının nedeni Sam'i Shakespeare'in makyavel karakterlerinden birinin yerine koyarak karakter ahlaksal dersini almadan, vicdanını sorgulamadan oyun ya da film bitmemeli savunmasını veriyor. Öyle duygusaldı ki çok kez ağladım, çok kez güldüm. Zaman kaybetmeden izleyin diyorum sevgili insan kardeşlerim.