Yasamin Kiyisinda (2016)Manchester by the Sea

Filmin en sevdğim yanı müzikleri oldu. Baş karakter duygularını belli etmeyen bi tip. İşte burda müzikler devreye giriyor ve size duyuguyu veren müzik oluyor. Çok dram seven biri olmayarak fena değildi. İzlenebilir en azından müziklerin devreye girdiği kısımlar ve size hissettirdikleri için.

Muhteşem bir dram filmi. Casey Affleck hatasız ve abartısız oyunculuğuyla Oscar'ın en önemli adayı bence. Ağır film bu kadar da uzun mu olur falan diye isyan ederken başta, filmin akıp gidiverdi. Müzik kullanımı ilginçti. Hiç olmaz diyeceğiniz melodiler sahneleri öyle kavramış ki hayran bırakıyor. Dram ve gerçekçi filmleri sevenler mutlaka izlesin. İyi seyirler...

Bu filmin Oscara aday gösterilmesine (ve aldığı ödül ve övgülere) epeyce şaşırdım. Onlarca filmde rastladığım bir konu, gereksiz yere çorba edilmiş bir kurgu, lüzumsuz ayrıntılar, üstüne üstlük küfürlü konuşmalar; hayatımın iki küsur saatini çaldı.

Bizde her yer beton yığını, elini uzatsan apartman görevlisine çarpıyor. Ve her kış yüzlerce aile soba zehirlenmesinden v.b. yokolmakta. Senaryonun bana enteresan gelmeyişi bundan ise, bizi bu (tip olaylara duyarsız) hale getirenler utansın. Akademi üyeleri rahat villalarından çıkıp bu filmden duygulanıp ödül verirlerse hiç şaşırmam.Senarist/yönetmen mutlaka torpilli olmalı. Affleck o ölü balık ifadeli yüzüyle nasıl aday olmuş. Karısını göremedik bile. O da adaymış. Yetim çocuk da aday....

Spoilerı göster

Filmden bana geçen duygu; sanki bu gerçek bir olaydan uyarlanmış ve oyuncu olarak olaydaki kişileri toplayıp filmde zorla oynatmışlar. Kimse de rolüne çalışamamış....Ben dram filmi sevmem ve artık izlemiyorum ama insanın burun direğini sızlatan dramlar/oyuncular izlemişliğim var. Bu nasıl bir eziyetti .

İlk başta sıkılıyor gibi oluyorsunuz ama bir noktadan sonra içinize işleyen müziklerle Lee'nin sessizliği , yaşadıkları sizi filmin içine katıyor.. Abartmadan tam dozunda anlatılmış bir film...

Bir dram bu kadar sessiz, sakin ve içten anlatılabilirdi... Çok beğendim...

Oldukça başarılı, gerçekçi bir drama. Casey Affleck, abartmadan son derece doğal bir şekilde canlandırmış rolünü. Ayrıca dramı da seyirciyi rahatsızlık verecek boyutta üzmeden, sıkmadan dozunda bırakmışlar. En beğendiğim kısımlardan biri de müzik seçimleriydi. Özellikle

filmin en can alıcı sahnesi olan yangın sahnesinde çalan Adagio, şimdiye kadar bir çok filmde duymuş olmama rağmen beni en çok etkileyenlerden biri oldu. Çok başarılı bir seçim olmuş.

Spoilerı göster

15. dakikasında kapatmayı düşündüğüm bittiğinde birkaç saat daha sürse izlerim dediğim, farklı bir anlatıma sahip sert bir yapım. dramı sonuna kadar hissettirip yine de sömürüye kaçmayan başarılı bir filmde cassey afleck döktürmüş.. ancak afiş ve özetleri, filmden çok farklı beklentilerim olmasına sebep olmuştu. afişte baya bir yer kaplasada Michelle Williams, filmde en fazla 8-10 dk yer alıyor. Tatlı bir sohbet havasında geçeceğini düşündüğüm film ise yaşamın tüm ağırlığını omuzlarınıza bırakıyor.