Kabakçığın Hayatı (2016)Ma vie de Courgette

Çok başarılı buldum

terk edilmek üzerine bir film çekilseydi cümlesinin karşılığı olan animasyon filmidir. hüzünlü, sevimli, çocuksu, kederli ve güzel cümleler barındırır. terk etmeyin ! ve bu sevimli animasyonu izleyin.

Kabakçığın ruh hali ve davranışları daha ilk sahneler sizi buruk hissettirecektir.
Bütün kabak gibi çocukların hayatına değinilen, sıcak bir film.

Büyükler ne yaşarsa ,yine de en fazla acıyı küçükler yaşıyor....Anlamlı ,başarılı..

Büyüklere küçükleri anlatan bir film olmuş. Çok hassas bir konuyu işlemiş tavsiye ederim ama izledikten sonra kendinizi biraz kötü hissedebilirsiniz.

Kendi kendime oturup neden bu tarz çocuklara göre gibi görünen filmlerin stop motion ya da animasyon olmasına rağmen konularının aşırı psikolojik oluşuna anlam vermeye çalıştım ve çok güzel bir sonuç elde ettim. Çünkü hayat acımasız olma konusunda çocuk yetişkin ayırt etmiyor. Dünyada gerçekten bu tarz durumlara maruz kalmış çocuklar var ve onların tek mutluluğu dostlukları ve birbirleriyle olan dayanışmaları. Bu noktada bir Decameron bencilliği yapılmamalı. Gözümüzün önünde olmaması gerçek olmadığını göstermez. Biz de bu olaylar olmuyormuş gibi bu çocuklar hiç acı çekmiyor gibi davranmaya devam etmemeliyiz. Çok etkilendim. Muazzam ve kusursuz bir film.

Bazı filmler yüzünüzde tebessüm ettirirken aynı anda da gözlerinizde yaş eksik olmaz iste kabakçığın hayatida o filmlerden biri .okadar sıcak samimi icten ki seyrederken duygu dolu anlar sizi bekliyor.

Tek kelime ile bayıldım. Çocukların duygularını o kadar güzel yansıtıyor ki mutlaka izlenmeli bu film. Keşke biraz daha uzun olsaydı, tadı damağımda kaldı.

Rüzgar onları sevgileriyle birlikte ne de güzel taşıyacak... "İnsan mutluluktan da ağlarmış." Ne tatlı çocuklarsınız siz.

Ahh be öyle duyguluydu ki! O güzel cocuklar (çizim olarak biçimsiz görünseler de) ve onların masum dünyaları. .. Kah ağlattı kah güldürdü. Daha fazla yorum yapmak istemiyorum, sadece izleyin.

Öyle tatlıydı ki 66 dk yetmedi bir salon dolusu izleyici bittiğini kabullenemeyip Le Vent Nous Portea eşliğinde jeneriği okuduk :)