Çılgın Ziyaretçiler 3: İhtilal (2016)Les visiteurs: La révolution

Yirmi üç yıl sonra mizahından gıdım ödün vermemiş. Devamlılığını korumuş. O kadar etkilendim ki bir komedi filmini bile gözlerim yaşlı izledim. Bir an bile yolundan şaşmamış. Tarihi karakterlerin yerleştirildiği sahneler dahice tasarlanmış. Mizahı güçlü, her an eğlendiren ve eleştiren yapısı sıkmadan kendini izletmeyi başarıyor. Cinayete, haklı intikam gözüyle bakan eşitlikçi insanların ırk, cinsiyet ayrımı ve sınıfsal ayrım yapmaya devam ediyor oluşlarının eleştirisi serinin kendine özgü mizah diliyle izlemeye değer bir hale geliyor. Kaliteli zaman makinesi konulu filmlerden. Farklı zamanların yönetim anlayışlarını da karşılaştırıyor bu anlamda politik yönü değerli. Önceki filmlerde modernliğe alışan insanların tarihte geri gitmesi ve konforu özlemeleri, burjuvaların sefa anlayışı ile ilişkilendiriliyor. Cahil Jacquouille karakterine cumhuriyeti, devrimi sevdirerek onun köle olarak çektiği zulmü yerip, mücadele edilmesini, örgütlenilmesini öğütlerken elde edilen kanlı yolun ulusalcılığın romantikliğini seyirciye aktarıyor ki burjuva demokrasisine de bu yakışıyor zaten. Liberalliği o kadar tatlı eleştiriyor ki katılmamakla ya da reddetmekle kalmıyor bir de üstüne gülüyorsunuz. Devrimin bütün simgelerini ve felaketlerini görüyorsunuz. Atmosfer ve kostümler de dönemin içinde hissetmenizi, adapte olmanızı kolaylaştırıyor. Filmin sonunda Era'nın Enae Volare şarkısını duymak tebessüm uyandırdı ve heyecanlandırdı. Serinin devam edeceğini görmek güzel. Jean Reno ve Christian Clavier'dan sefa, cefa ve vefa sözcüklerini anlamlandıran bir film.