Les quatre cents coups (1959)The Four Hundred Blows

Yalın anlatıma sahip ve içerisindeki duyguyu rahatça seyirciye geçirebiliyor, sinematografik açıdan da şahane. Kısacası günümüze kalması tesadüf değil. İzlerken sebepsizce KES filmine çağrışım yaptı.

Truffaut'un tecrübe ettiğim ilk filmi oldu. Tecrübe ettiğim diyorum çünkü o kadar gerçek bir film ki etkilenmemek mümkün değil. İzlediğim en üzücü filmlerden ağlatmıyor ve herhangi bir ajitasyona yanaşmıyor. Sadece bir ergen aracılığıyla acı bir yaşamı yüzünüze çarpıyor. Loveless filminin hissettiklerini farklı bir yönüyle hissettirdi bana. Benzer bir sosyolojik zemini paylaşıyorlar bence. Farklı yaşam şartları, farklı coğrafyalar, farklı zamanlar ancak benzer hisler ve olaylar.

9 yaşındaki Antonio; her eğitim ortamında rastlanılabilecek türden (ödevlerle arası pek de iyi olmayan) zaten sıkıntılı olan ailesiyle ve sokaklarda gördüğü çirkinliklerle de birleşince bu katlanılmaz olan hayatı deniz sevdasını yüreğinde cayır cayır yaşan çocuk ... Yerli yerinde bir flim...

Son zamanlarda izlediğim en anlamlı filmlerden birisiydi. Film bittikten sonra uzun süre ekrana baktım. Çok içten ve bir o kadar güzel bir film. İzlenmeyi kesinlikle hak ediyor

Bir film nasıl çekilmesi gerekiyorsa öyle çekilen, ışığıyla kadrajıyla, çocuk oyuncularıyla 99 dk boyunca insanı içine alan muhteşem film.. Final sahnesi bir o kadar sade ve derin ki etkilenmemek elde değil.

Fransız Yeni Dalga akımının başyapıtıdır kanımca.Muhteşem bir filmdir, mutlaka izlenilmelidir.