Les amours imaginaires (2010)Heartbeats

Dolan yine kendisi yazıp yönetmiş ve oynamış ama bence ilk filmi daha iyiydi...Aşk üçgeni temalı bu filmde aslında aşkın cinsiyetten bağımsız olduğu vurgulanıyor. Ağır monologlarla ilerlemesine rağmen neyse ki atmosferi müzikler canlandırıyor ? Eee bu böyle nasıl bitcek şimdi die düşünürken sürpriz yumurtadan çıkar gibi hoop Louis Garrel beliriveriyor ve yine bir döngünün içine girmenin kaçınılmaz olduğunu anlıyorsunuz ... Bir de ''Ocakta yemeğim vardı'' söylemini sadece bize özgü olmadığını da duymuş oldum-ki orda çok güldüm ☺️

Diğer filmlerine göre duygu bakımından yetersiz buldum. Karakterlerin psikolojisine o kadar yoğunlaşamadım. Beklentimi karşılayamadı o nedenle. Sevemedim...

Bu filmde de anladığım üzere, Dolan oyunculuk yapmasa daha iyi olur. Kendisinin oynadığı filmlerde kendine tek bir rol biçiyor ve onu oynuyor. Bu da sıkmaya başlıyor bir yerden sonra. Bu filmde sadece Marie karakterine odaklansaydı en sevdiğim filmlerinden olabilirdi. Francis karakteri çok yersiz olmuş. Bu konunun baştan yaratılması anlamına gelse de tadından yenmezdi bence. Bir erkeğin sıcaklığına muhtaç, bu eksikliği hayatın her alanında hisseden mutsuz bir kadını anlatmak Dolan için farklı bir deneyim olabilirdi. Tabii bizim için de. Her şeye rağmen Dolan 'ın ilişkilere bakış açısını beğeniyorum ve bu filmde de çok iyi çözümlemeleri var. İzlemeye değer.

Film iyi güzel de bang bang 3 filmin soundtrackı oldu heralde bununla beraber. Bu da benim bildiğim yani. Kadın evrensel soundtrack yapmış zamanında helal olsun. Çok amaçlı soundtrack :D

Dolan ın eşcinsel kimliğinin ona artı bir avantaj sağladığı kanaatindeyim.İlişkilere hem ec taraftan hem de hetero taraftan bakabilme gibi bi yeteneği var bu genç adamın.Tabi bunların yanında oldukça başarılı yönetmen kimliğini,renkli ve coşkulu anlatımını ve sanatsal bakışını da eklediğimiz de genellikle seyir zevki yüksek,başarılı işler ortaya koyması şaşılacak bir şey olmasa gerek.Sonuçta kendisi henüz kariyerinin başında olmasına rağmen ortaya nasıl işler çıkarılacağı konusunda fazlasıyla yetenekli.Ama ama bu film benim için bir "Annemi Öldürdüm" değil.

Müzikleri çok sevdim. Ama duyguların göze sokulmaksızın gösterilmesini, yatak sahnelerindeki ışık renginin değişimini daha bir başka sevdim. Hayat döngüsü, bir çemberden kurtulup diğerine atılıyoruz. Güzel bir anlatımdı.

klişe gibi gözükse de evrensel ve ebedi bir olay bence, aşk kıvranışları.
durup durup yapılan zoom in/out ve slow motion olayının biraz boku çıkmış ve filmin etkileyiciliğini azaltmış, kalitesini düşürmüş bence.
nico karakterine ekstra gıcık oldum doğal olarak. tanrı benzetmesi filan da komik geldi ayrıca. ama oyuncu performanslarına bayıldım. özellikle kızın mimikleri, gerçekleşmeyen beklendileri ve hayal kırıklıklarını çok iyi yansıtmış. sigara tiradına taptım. şu bir yıl sonra olayı olmasaymış son plana da taparmışım. o 1 yıl olayı filmin etkisini azaltan gereksiz komik bir bölüm olmuş.
bir de, izlediğim ilk dolan filmi, adamı da pek tanımam ama hafiften bir uyuşturucu etkisi hissettim filmde.

filmde tek beğendiğim şey müzikler ve Xavier Dolan'ın oyunculuğuydu...

Filmin atmosferi bayağı iyi. Müziklerin kullanılışını da sevdim. Yavaş çekimlerle, renkler, filtreler de gayet başarılı. Yavaş çekim zaten en etkisiz sahneyi bile benim gözümde etkili hale getiriyor, keza çoğu kişi içinde öyle oluyordur; biraz kolaya kaçma diyebiliriz. Filmle iligili eleştirilerime gelirsem; Xavier Dolan'ın belki genç bir yönetmen olmasından kaynaklı, birçok sanatsal filmden ve yönetmenden etkilendiğini düşünüyorum. Bu yüzden de biraz kafası karışmış. Niels Schneider'in, filmdeki adıyla Nico'nun oyunculuğunu beğenmedim. Duyguların anlatılış biçimini beğendim. İlerleyen yıllarda Xavier Dolan'ın sevdiğim yönetmenler grubuna girmesini umuyorum.