Ladri di biciclette (1948)Bicycle Thieves

Geçim bazen iki tekerleğe bağlı işte. Yaşam mücadelesi, ekmek parası insanın en büyük davası.. Baba-oğulun ilişkileri, çaresizliğe karşı çırpınışları çok gerçekçi aktarılmış. Bu yüzden izlediğim en iyi neorealist filmlerinden birisi.

Bu filmi izlemek yüreğimi dağladı, ciğerlerimi pare pare etti diyebilirim. Fakirliği tüm çıplaklığıyla gözler önüne seren bu filmi herkes izleyip, sahip olduklarına şükretmeli. O Bruno ne güzel oynamış, minnoş yavrum <3

Çaresizliği iliklerinize kadar hissettiren bir yapımdır bisiklet hırsızları. Hele sonu afallatır. Hüzünlenirsiniz, elleriniz bomboş kalır, sizi de çaresiz bırakır. İzlenmeli. 9/10

Yeni gerçekçilik akımının en önemli örneği. Basit kamera kullanımıyla o dönemki İtalya'yı devletin kurumlarını, sendikaları, kilisenin durumunu şeffaf bir biçimde yansıtıyor.

Imdb puanı seviyesinde beklentimi vermese de güzel bir filmdi. Geçimini bisikletle sağlayan abimizin bisikleti çalınması üzerine yaşadıklarını anlatan gizel bir filmdi. Sonu ise oldukça etkileyici

bisiklet hırsızları.. fakirliğin, çıkışsızlığın, çaresizliğin destanıdır.

sıkılabilirsiniz ama değer

İtalyan yeni gerçekçiliği akımının başyapıtıdır.İzleme imkanınız varsa mutlaka izleyin.