Gelecek Günler (2016)L'avenir

Yaşamın ortalarında bir yerdeyken Natalie'nin hayatına eşlik etmek güzeldi.

Kalabalıkken özgürlüğe giden yolda yalnız kalışını, o bakış açısını, anlatışını çok beğendim. Okulda öğretmen, evdeyken anne, eş, kız evlat rolleri arasında hayatını parça parça bölüşü, önce kocasının, çocuklarının gidişi ve annesinin ölümüyle aslında hayatı değişse de felsefesi pek değişmedi. Belki de o yaşlarda bunu değiştirmek zor ve benden geçti demesi kola galiba.

Spoilerı göster

Felsefe ve edebiyatla harmanlanmış diyaloglarla kitap okuma keyfinin sinemaya aktarılmış hali gibi bu film. Hayatı keşfetmek ve anlamak için pek çok yol deneyip kendi benliğini oluşturan, yaşadığı üzüntü ve kırgınlıkları olabildiğince saf haliyle yaşayan bir kadının yaşamına eşlik etmek bana çok şey kattı. Her şeyi olduğu haliyle sevebilen ve bu sevgiyi yaşamına incelikle işleyen Nathaline karakteri Isabelle Hurpper’ın performasıyla adeta yeniden hayat bulmuş. İzlememin üzerinden yıllar geçse bile hafızamda yer etmiş ve iz bırakmayı başarmış etkileyici bir film.

Sevişmesiz bir Fransız filmine pek rastlamamıştım, o açıdan şaşırttı. Entellektüel bir kadının hayata karşı mücadelesi çok gerçekçiydi. Hayatında sürekli bir şeyler ters gidiyor ve o hep güçlü kadın olmak zorunda. Zaman zaman duygu patlamaları yaşasa da genel duruşu hoşuma gitti.Hayatının berbatlığına aldırmadan bu kadına özendim ne yalan söyleyeyim. Karizmatik karakterler hep ilgimi çekmiştir. Hele ki bu Isabelle Huppert tarafından canlandırılıyorsa...

Isabelle Huppert sen muhteşem bir detaysın