Kûki ningyô (2009)Air Doll

Değişik bir filmdi. Mantığıma oturtamadığım için bazı tutarsız kısımlar bulsam da hiç böyle bir film izleyeceğimi düşünmemiştim. Değindiği ve verdiği mesajlar güzeldi.

İnsanın, insana yabancılaştığı, şehrin sıkışıklığında yalnızlaşan insanlar, sevgiden duygusal yükümlülükten kaçan insanlar, güzellik algısı, saplantılar, fetişizimler vs uzayıp gitse de böyle yaşamın anlamında hep o arayışın bir noktasında bitiyor gibi görünse de yeniden başlıyor.

Spoilerı göster

sürrealist bi film izleyeceğimin algısı ile oturdum filmin başına ama bence giriş bölümünde gerçeklik ve gerçek dışılık kavramları tam oturtulamadığından hemen giremedim filmin içine ve eyvah çok sıkılıcam galiba diye geçirdim içimden ve en azından doonayı izlerim dedim ama ilerledikçe ufak naif dokunuşlarla verilen mesajlar eleştiriler v.s. bi baktım ki film beni içine çekmiş. sonunda ise garip bi hüzünle başbaşa kaldım. doona için zaten ne desem bilemiyorum resmen tek kişilik dev kadro konumunda tek başına almış götürmüş filmi. sonuç olarak ben sevdim