Khane-ye doust kodjast? (1987)Where Is My Friend's House?

Ahmet gibi olsa tüm insanlar...

Hayat kadar gerçek bir İran Sineması.

Hayatın içinden bir film dedikleri bu olsa gerek. Sanki gerçek hayatta yaşanan bir olayı canlı olarak kamera aracılığıyla izliyormuşum gibi hissettim. Film bitince sadece kamera kapanıyor ama oradaki hayat akmaya devam ediyor gibi. O sıcaklığı, o samimiyeti filmin sonuna kadar hissettim. Konusu her ne kadar sıradan görünsede Abbas Kiarostami az şeyle çok şey anlatarak bu filmle adeta; hayatı, duyguları ve insaları saf haliyle izleyebileceğimiz bir pencere açmış .

"Demir kapılar 1 ömür dayanıyor diye duymuş. Ama 1 ömür ne kadar uzun bilmem."

Çok sıcak, samimi bir film. Bir kış günü, dışarıda kar yağarken, elinize çayınızı alıp izleyin. Sizi çocukluğunuza, o güzel günlere götürecek.

Basit bir konu olağanüstü bir anlatım ustalığıyla başyapıta dönüşmüş. Ne kamera atraksiyonları ne konuyu boğan artistlikler var. Filmde büyüklerin dünyasında küçüklerin ezilişi çarpıcı bir dille verilmiş. Film bir yol filmi aslında ama ne yol Küçük bir çocuğun komşu köyde oturan arkadaşının evini, arkadaşının kendisinde kalan defterini geri vermek için arayışını konu alıyor. Çok masumca. Ayrıca Yönetmenin Köker Üçlemesinin ilk filmi kabul edilir.