Inside Llewyn Davis (2013)

bol kepçeden hayata tutunmakta güçlük çekmek ve eser miktarda cebinde denizciliği saklayıp bunu icra ederken kaliteli yaşam yerine yalnızca var olabilmenin mümkün olduğunu düşünmek

Melankolik sahneler arasında hayatın sıradan ve tekdüze tarafını hissetmek iyi geldi. Llewyn Davis'in hayata karşı pasif direnişini izlerken herkesin kendinden bir şeyler bulabileceğini düşünüyorum. Sürekli bir kaybolup bir ortaya çıkan bir kedinin peşinde koşan ve kim ne derse desin kendisi olmayı ve değişmeyi kabul etmediği için hayatındaki her şeyi iki koliye sığdırıp ama yine de hiçbir yere sığamayan- sığdırılamayan, ukala gibi görünen ama söylediği şarkılar ardında kendini saklayan, hayatın içinden mükemmel bir karakter Llewyn Davis. Oscar Isaac rol için biçilmiş kaftan olduğunu söylediği müziklerle ve müzik geçmişiyle kanıtlamış. Coen Kardeşler'in perspektifinden gerçekten yaşadığını hissettiğim bir karakteri izlemek ise ayrı bir keyif verdi.

Yer yer sıkıldığım zamanlar oldu ama müzik bir şekilde bağladı.

Harika folk müziklerle , oyunculuklarla süslenmiş yine güzel bir cohen kardeşler filmi.

Bilemedim, bir şeyler eksik gibi filmde. Müzikler çoğu filmin kurtarıcısıdır ama bunda işe yaradığını söyleyemeyeceğim.Belki de "folk music" benim tarzım değildir. Filmden çok sık koptum. Tam olarak nedenini açıklayamasam da sevmedim.

en sevmediğim Cohen Kardeşler filmi oldu

Altmışların blues müziğine sakin bir yolculuk...

Tam Cohen filmii. akıyor akıyor akıyor...ya o sarı kediş yok mu fıstık fıstık. o kapıdan kaçışları: kedi severler bilir: çıkarmak istersin çıkmaz ama özgür ruhlar ya kaçar giderler canları istediklerinde. ulysses de llewyn de aynı ruha sahip gibiler sadece özgürler ...

Hımm ne desem bilemedim kötü desem kesinlikle olmaz çok iyi de diyemem ortalarda bi yerde desem zannetmiyorum. Sanırım değerlendirmeye alamayacağım... Bence sakin (çok sakin ama )bir ruh hali içindeyken izlerseniz sıkılmadan sonunu getirebilirsiniz aksi takdirde 20 dakika içinde bunalırsınız.. Sıkılmadığımı da ayrıca belirteyim. Coen kardeşler bunu nasıl yapıyor bilmiyorum ama sonuçta bi şekilde kapılıyorsunuz filme. ( Kedicilere not: Toplanın :) )

Film zaman zaman biraz sıksa da içindeki çok güzel müziklerle kendine bağlı tutuyor.

ah bu coen kardeşler yok mu...

Coen Kardeşler'in elinden çıktığı her saniyesinde anlaşılıyor İnside Llewyn Davis'in. Noir sahnelerin üzerine döşenen umut taşları, izleyicilerin her an içinde yer almak için yer aldığı resimler, akılda izlerini bırakmadan gitmiyor. Sinema, yaşamın siyah beyaz olduğu yerlerde bile rengarenk bir insanın hikayesini arayıp buluyor sandıklarda. Bu adamın gerçek adı ise Llewyn Davis karakterinin içinde bir yerlerde gizli. Dave Van Ronk ilham kaynağı olmuş Coen kardeşlere, enteresan bir hikaye üzerine bıraktığı şarkıların resitali bu film de. Film ismini Insede Von Ronk albümünden almakta. Üzerine idam edilmesi gereken bolca şişe bırakma tehlikesi içerdiğini söylemeden edemeyeceğim.

Özellikle kedi sever izleyecilere tavsiyemdir. Güzel bir dönem filmi. Justin Timberlake bir görünüp kaçtı. İzlemekte fayda var.

:) bu sanatsa ben sanattan anlamıyorum.tabi eleştirirken şuna dikkat etmek lazım zaten filmin olayı bu dram yani kendi türünde amacına ulaşmış bi film başarılı

muhteşem müziklere sahip oldukça güzel bir coen filmi.