Evimize yeni bir üyemiz katıldıktan sonra tekrar izledim. Benim minik kedim daha biberonla beslenirken Hanım'ı izlemek beni duygusal açıdan mahvetti :(
Türk sinemasında müthiş bir örnek bu film. Keşke bir lobimiz olsaydı da böyle güzel filmlerimiz daha çok kişiye ulaşabilseydi.
Ölümü bile kabullenip, ardında bırakacaklarının derdine düşecek kadar nahif yürekli insanlar var bu dünyada... Kediler de sanki yalnızlar için yaratılmış gibiler... Filmde içime işlemeyen tek bir sahne yok resmen, keşke Hanım'a ben bakarım deyip de Olcay Hanıma teselli olabilmeyi istiyor insan. Kedilerimle dolu bi evde yaşıyorken çokça içselleştirerek izledim filmi, bende hüzünlü bir etki bıraktı...
Tam anlamıyla eski Türkiye eski İstanbul filmi... bazı filmler yüreğimize dokunur ya bu film yüreğime dokunmakla kalmadı sanki sımsıkı sardı öyle güzel öyle derin ve hüzünlü
Yıldız Kenter performansıyla izletmiştir. Eşini kaybettikten sonra yıllara yalnız yaşayan bir kadın, kızıyla problemleri ve iletişimi yok, tek hayat arkadaşı Hanım isimli bir kedi. Hayatı kedisinden çok sevmiyor. Önce kedisini sonra hayatı ve kendisini düşünüyor, çünkü kedisinden başka bir şeyi yok... İşte Türk sinemasında görmek istediğimiz hareketler, güzel filmdi.
Cok cok agladigim eski bir Turk filmi. Sitede yoktu bu guzel film, eklediler sag olsunlar. Yİldiz Kenterin bakislari,ses tonu, vucut hareketleri muhtesemdir. Ozellikle hayvanseverlerin kesin ama kesin cok etkilenecegi bir filmdir....
Türk sinemasında müthiş bir örnek bu film. Keşke bir lobimiz olsaydı da böyle güzel filmlerimiz daha çok kişiye ulaşabilseydi.