Kaçış (2021)Flugt

Yok saydıkları ülkelerinde umutlarından dahi yoksun, daha iyi bir hayatın hayali ile yolda olan insanlar... İzleyenin içi sızlatır bu animasyon.

Aşırı anlamlı ,çok beğenerek izlediğim ,çok iyi bir dram-animasyon-belgesel filmi olmuş , çok etkileyici bir aktarım yolu var ,böyle bir hikayeyi animasyonla bu şekilde başarılı aktarmak takdire şayan . muhtemelen animasyon oscarını da kapacak .

Yuvasız oldum, evden eve avare oldum,
Sensiz hep acılarla, gam ile omuz omuza gezdim.
Benim biricik sevdam!
Sendendir varlık alametim,
Sensiz hiç yok tadı, şiirlerimin şarkılarımın...

Memleketim benim, cefadan yorgun ve yaralısın.
Memleketim benim, şarkısız ve sessizsin.
Memleketim benim, sen çaresi olmayan dertsin.

Memleketim benim, acılarını besteleyen kimsen var mı?
Memleketim benim, yollarını açan kimsen var mı?
Memleketim benim, sana vefa eden kimsen var mı?

Hazinelerini talan ettiler,
Kendi eğlence sofraları için.
Kırdılar senin kalbini herkes tek tek sırayla...

Memleketim benim, Kim senin canına kastetti?
Memleketim benim, sana kim cefa çektirdi?
Memleketim benim, gülüşlerin mi yağmalandı?

Memleketim benim, bekleyen göz gibisin.
Memleketim benim, toz içinde kaybolmuş bir çöl gibisin.
Memleketim benim, dağlanmış bir kalp gibisin.

Uzaktan bakmayı artık bırak, yakından görmelisin dedirten bir anlatım ve belgesel olmuş. Mutlaka bir haber okuduğunuzda, bir olaya şahit olduğunuzda ya da arkadaşınızla konuştuğunuzda "Bize ne olurdu?" demişsinizdir. İzlerken "Aynısı benim başıma gelse.." cümlesi kafamın içinde döndü durdu. Zaman değişiyor yaşanılmaz diye de bir şey yok. Ne kadar bir avuç insan mücadele etse de 40 sene önce nereden nereye.. Geçilen yollar, kat edilmeye çalışılan zaman ve akıl içersinde insan olabilmek daha da zor, dikenlerle dolu, engebeli.

Çok etkileyici bir filmdi. Animasyon olmasına rağmen tüylerimi diken dikmen etmeyi başardı. Mültecilerin yaşadıklarına tam bir ayna gibiydi film. Bu fimi izledikten sonra, ulkemdeki mültecilere çok farklı gözle bakmaya başladım. Suriyeli, Afgan diye etiketliyoruz, kendimize bakamıyoruz bir de başka ülke insanlarına mi bakacağız diye köpürüyoruz ama her birinin hikayesi aklımızın hayalimizin almayacağı derinlikte. Birimizin alt komşusu, kimimimizin öğrencisi belki de arkadaşı olana kadar geçtikleri yollar o kadar üzücü ki, bu insanlara kucak açmamak da büyük kötülük olur diye düşünüyorum artık. Kimse evinden yurdundan olmak istemez, bu şartları yaratanlar da kendileri değil. Film üzerinden
daha fazla duyar kasmak istemem. Sadece mültecilerle ilgili düşüncelerimde büyük değişimlere neden oldu desem yeterli olur sanırım. Mutlaka izleyin.