Disobedience (2017)

çok soğuk çok ruhsuz vasat bir film olmuş aşk filminde aşkı hissetmemek nedir ? dram filminde azıcık bile o havaya kapılamamak nedir ? bu film olmamış demektir

Cesur bir film olmuş. Özellikle iki Rachel içinde. Ama Rachel McAdams daha önde bir cesurluk sergilemiş. Film, din ve çevre, aile baskısı altında yaşayan toplumca "farklı" diye tabir ettiğimiz insanların dünyasındaki o baskınlığı ağır ağır "özgürlüğü" vurgulayarak güzel işlemiş. Acımasız yaklaşacağım ama "Homofobik" bir düşünceniz ve bu konuya ön yargınız varsa filmi lütfen izlemeyiniz.

Yahudilik ya da Musevilik'te bazı bilmediğim kısımları yakaladım diyebilirim. Özellikle Rachel McAdams'ın peruğuna uyuz olmuştum. Ne alaka, neden takmışlar diye düşünmüştüm. İlk dakikalarda bir noktayı kaçırdığım için ön yargılı davrandığımı anladım. Meğersem onunda bir manası varmış.

Show spoiler

İf ile mi gelmişti yoksa yalnızca tanıtımlarını mı görmüştüm hatırlamıyorum ancak ilk andan itibaren beklediğim bir filmdi. Beklediğime de değdi bence. Tutup über bir film diyemem elbette ancak parmak bastığı noktalar iyiydi. Din - kadına bakış, baş kaldırış vs. vs.

Oyunculuklara geçersem Rachel Weisz ve Rachel McAdams başrollerde iyi olmakla birlikte yardımcı erkek oyuncu olarak Alessandro Nivola da gayet iyiydi. İyi olmasını sağlayan ise "Özgürsün" sahnesindeki çıkışıydı elbette.

Senarist izin verse Rachel McAdams, Eva Green seviyesinde gerebilirmiş aslında biz izleyicileri ancak izin vermemişler. O nedenle Rachel McAdams ayrı bir güzellik. Her zamanki gibi. :)

Kadın başrollerin iki kadın arasındaki çekimi iyi yansıttıklarını da belirtmeliyim. İlk adım, karşı koyuş ve sonra karşı koyamayış ve sonra tırmanma, tırmanma, tırmanma ve bum! Güzeldi. Hisleri geçiren her türlü oyunculuğu seviyorum.

Kısacası günün anlam ve önemine istinaden "Happy Death Day" filmini izleyecekken iyi ki de masaüstü bildirimlerini açtığım bir siteden "Sinemada yeni bir film var." uyarısı geldi diyorum ve kaçıyorum.