Charming (2018)

Kalbi kırılmış ve zayıflamış insanları etkilemek kolaydır. Zayıf derken adlatılmış, terk edilmiş kadınları kastediyorum. İlk başlarında umarım kız filmi değildir dedim içimden. Cinsiyetçi algılamayın lütfen burada kız filmi derken ambalaj sanayi Barbie ucuzizminden yakınıyorum. Lanet kavramı son bulmayan ve olumsuz çağrışımlar yapıyor olsa da hikayemizde olağan ama anormal üstelik sıradanlaşmış nalet bir duruma dönüşüyor. Ve tabi ki buradaki lanet biraz ironik biraz mizahi ele alınmış. Bir erkek için sonsuz sayıda kadın kendine aşık etmek elde edilebilecek en kıymetli güç olabilir. Ataerkil bir bakış açısı ile fiziksel ve ruhsal güç, kahramanlık kurtarıcı profili sadece erkeğe bahşedilmiştir. Ancak bu filmde maskülen denemeler çok gülünç durumlar yaratabiliyor. Beni etkileyen en anlamlı yanı bu oldu. Büyüklerin anlayabileceği güzel esprilere sahip. Örneğin yedi cücelerin sendika sahibi olması gibi.. Çocuklara göre olan animasyonlardan sıkılmış olan ben; çocuk derken 5 - 10 yaş arasını kastediyorum; Yeni bir fikirden hep etkilendim. Alelade olmayandan ve uğraşılmış olandan. Tarih boyunca erkeğe atfedilen bu durumları animasyonumuzda rollerin değişmesi konsepti ile izliyoruz. Burada tabi ki sihirli bir durumdan bahsetmiyorum. Tamamen bireysel, özgür iradenin tercihi ile gerçekleşiyor. Büyüye adanan bir durum olsaydı ilahi bir şeyler de denilebilirdi burada önemli olan dikkat çekiyorum; Bir kadının ilk kez zayıf olmayışı, erkeğin de kurtarılabilecek zayıf bir ruhu olduğunu görebilmekti. Uzun süre kapalı kalan bir kalp taşlaşır kolay kolay açılmaz, Bin bir anahtar da olsa bunu gerçekleştiremez. Sonuçta gerçek aşk sadece prensesler ya da kadınlar için yok. Erkekler için de var. Fazlasıyla alternatifle. Hikaye boyunca karşılaştığımız şeyleri düşünecek olursak romantik bir balon gezintisi Paris'in yani aşıklar şehrinin göz boyayan bir gölgesi, amazonu andıran Afrikalı kadın savaşçılar kadında var olan güce atıfta bulunuyor. Yem olmamak için mücadele vermenin önemi ayrıca. Taş dev kendisinden alınan bir parça ile agresifleşen ve dişlerini gösteren kırılmamak için kendini koruyan yeni karakterini oluşturan ve etrafına duvarlar ören insan. Onunla olan savaş çelikten yapılma bir kılıcın savaş verse bile sadece gerçek aşkın taşlaşmış duvarları kırabileceğinin bir ifadesi. Metafiziksel olan bazen fiziksel olandan güçlü olabilir. Tamamlanmak demek eksik olan yanın bulunması anlamına geliyorsa yarı kahin dünyadaki diyalektik metaforu ile kadın için var olanın erkek için de var olduğunu gösteriyor. Eşitlik çok net. Robin Hood örneğin karizmatik ve adil bir hırsız ancak Anglo-Saxon bir bakış açısı var. Norman soylularından nefret eden bir ırkçı, benmerkezci ve bir o kadar da ukala. Hepsinden önemlisi kötülük kaderin kendisi ve minyatür figürler de oynanan hayatlarımız. Etrafı toz pembe dumanla örten kader, gözümüzü kör ediyor ve burnumuzun ucundakini bile göremememize neden oluyor. Kadın hırsız alegorisi ile erkeğin kalbinin çalınması gerektiğine vurgu yapılmış. Erkeklerdeki şehvetin ve tutkunun engellemesinin tek yolu bu. Gerçek aşk, şefkat ile çalınan bir kalp onarılır ve muhafaza edilir. Şehvetin ve tutkunun önüne ancak ve ancak gerçek aşk geçebilir. Kandırmacaların, aldatmacaların, güvensizliğin ve sahte bıyıkların kullanılmaya ihtiyacı olmadığı. Kadersel bir görev inancı taşımayan insanın kendi seçebildiği ve gerçekleştirmek istediği bir ödev inancı olsa. Keşke hepimizin yasaların, değerlerin hatta gururun bile önüne geçmeye değer bir aşkı olsa da bunun için mücadele veren hassas ve duyarlı insanlar olabilsek. Bu aşkı sadece ilişkilerde aramamız gerekmiyor oysa. Prensin de dediği gibi "Sevdiğin herhangi bir şeyin aşkına!"

Ben beğendim. Çocukluğumuzun masal karakteri bütün prensesleri kullanmışlar ve ayrı bir tat katmış. Sevimliydi.

Prensi daha yakışıklı çizebilirlerdi ?