Camille Claudel (1988)

19. yy Fransız heykeltraş Camille Claudel’ in yürek burkan hayat hikayesi. Yaşadığı zamanın ötesinde, velakin gölgede kalan güzel yetenek. Amansız zorluklar karşısında kendini adadığı sanatı hem sığınağı hem işkencesi olan güzeller güzeli kadın… Gönül yarası, kırgınlıklar, takdir görmeyen yetenek, gerçekleştirilemeyen hayaller ve umutlarla dolu sancılı bir hayat ve sonu paranoid şizofren… Muazzam bir sinematografi, enfes bir oyunculuk, kaçırılmaması gereken bir biyografik dram.

O kadar büyük bir aşk ki bu Camille Claudel'i gerçek manada deliliğe götürüyor. Gerçek bir hayat hikayesi tavsiye ederim.

"Bir avuç toprağı yoğurmayı bile bilmeyenler.
Duygusuz yavan insanlar.
Bu benim ruhum en kutsal varlığım...
Bunlar çalışma saatleri. Ruhumun yandığı saatler.
Siz yiyip içerken, dalga geçerken, oburca tıkınırken, ben heykelimle yalnızdım..
Ve yavaş yavaş akan benim hayatımdı..
Bu toprağın derinliklerine kanımı akıtıyordum...