Ne de olsa bir Demirkubuz filmi... Ne kadar başarısız olabilir ki? Belki otobiyografik özellikleri açısından yönetmenin kendisi başrol oynadığından çok sırıtmamış olabilir. En azından Nuri Bilge Ceylan'dan daha fazla yakışıyor oyunculuk Demirkubuz'a. Şimdi uzun uzun bu sinemanın özelliklerinden bahsetmek yersiz; başlarda biraz beğenmeseniz de film ilerledikçe lezzet alıyorsunuz.
Tam bir Demirkubuz filmi seyrettim. Çekim tekniği açısından kusursuzdu, ışık ve kamera kullanımı çok çok üst seviyedeydi. Demirkubuz'un olmazsa olmazları olan kapı gıcırtıları, kendiliğinden açılan kapılar, sahneler arası geçişlerdeki uzun karanlıklar, Dostoyevski ve Beşiktaş yine aralara serpiştirilmişti. Son sahneyle de anlatmak istediği şeye noktayı koymuş. Ben şahsen beklediğimi buldum filmde, ustaya saygılar..
Işık nasıl kullanılır konusunda şov yapmış bu filminde. Bütün sesleri kapatıp izlesen dahi ortaya görsel şölen kalır. Büyük keyif aldım, mutlaka sinemada izleyin.
octavio paz, yalnızlık dolambacı.