Beş Şehir (2009)Bes Sehir

Yalnızlığın ve çaresizliğin dibine kadar izleyiciye yansıdığı bir film olmuş. Şu an durduk yere dert sahibi oldum. Onur Ünlü imzasını filmin pek çok yerinde görmek mümkün. Öncelikle kulak parçalayıcı derecede yüksek sesli şarkılar bu filme de damgasını vurmuş. Kesişme hikayelerini seviyorum, Çok şaşırtıcı kesişme hikayeleri yok tabii, ama hemen hemen aynı acıları yaşayan insanların hayatlarının bir yerlerinde denk gelmeleri güzeldi.

Büyük insan Onur Ünlü

beş kişinin hikayesi ve bunların birleşme noktası çok güzel kurgulanmış. onur ünlü detayları öylesine başarılı kullanmış ki karakterler ve diyalogların ötesinde her bir nesne bize birşeyler anlattı. mesela Aydın o kadar yalnız ki evinde bolca ayna görüyoruz bi nevi kendi kalabalığını yaratmış. Osman ölümü temsil ederken bize aşkı anlatıyor, kağıttan bir ele hayata tutunurcasına tutunuyor. Ahmet Kaya dan beni vur şarkısı bi filme ancak bu kadar yakışabilirdi. Onur Ünlü farkını göstermiş, tek kelimeyle mükemmel..

''sevdiğimi söylemez isem sevmek derdi beni boğar'' inanıp söylemeyin,sevmek derdi her türlü boğuyor. Ama Onur Ünlü büyük insan.

Bilmem ne kadar mısra, bilmem kaç kıtadan oluşan, serbest ölçüde bir film. (bkz: şiir izlemek)

bir de şunu söylemek isterim, damar yapma yürek hoplatma konusunda biz Türklerin üzerine yok sanırım

sonu ilginç olmuş, özellikle son sahne.. fikirler güzel hoş da totalde beğenmedim.. çok güzel ve yerinde irdelemeler var onların hatrına izlenir..

realizm ile sürrealizm arasında gidip gelen, depresif yaklaşımlı, çok başarılı ve etkileyici film. filmle ilgili aklıma takılan tek şey üç şehir görmemiz. bir de filmin karanlık ortamından bir an için kopmamıza neden olan, sazanlar için devamlılıkla ilgili-bence-komik bir detay var.