Be Here Now (2015)

Bugüne kadar bir çok başarılı dram filmi ya da belgesel izlemişimdir. Bir çok ünlünün hayatını anlatan biyografiler izleyip okumuş bazılarının kazayla bazılarının cinayete kurban giderek ölüşlerine tanık olmuşuzdur. Ama hiçbirinden bunun kadar etkilenmedim desem abartmış olmam. Bunun nedeni belki de Andy'nin kimse tarafından tanınmazken hayatımızın merkezine girip de tüm dünyada sözü edilen Spartacus olarak tanımamız, o dizide fiziksel olarak Yunan tanrılarını hatırlatacak derecede sağlıklı ve fit görünmesi. Bunun üstüne henüz çok kısa bir sürede de böyle bir sürece girmesi gerçekten insanı çok etkiliyor. O Yunan Tanrısı gibi görünen adamın birden gözünüzün önünde eridiğini görüyorsunuz. Üstelik maddi kaygıyla çekilen ya da ekstra bişeyler katarak abartılan bir yapımla değil bire bir video günlüğü tadında kendi sesleriyle kendilerinin gelişmelere verdikleri tepkilerle. Sonunu bilseniz de o aileden biriymiş gibi içeriden izliyorsunuz herşeyi ve her geçen dakika yüreğiniz biraz daha parçalanıyor. Bir daha izler miyim bilmiyorum çünkü bu güzel bir dram filmi izlemek başarılı bir belgesel izlemek gibi değil tanıdığınız birisini kaybetmek gibi hissettiriyor. Belki bu söylediğim çok fazladır ama çok yakın birisini böyle kaybetmeyi yaşamamış biri olarak söylüyorum. Yine de zamanında Spartacus izlemiş kısaca Andy Whitfield'i tanıyan herkesin en az bir kez görmesi gereken bir belgesel olduğunu düşünüyorum.

Etkilenmemek elde değil. İzlerken insanın boğazında bir şeyler düğümlenip kalıyor. Klişeleşmiş bir cümle ama hayatın ne kadar önemli olduğunu, dolu dolu yaşamanın tadını alıyor ve izlerken o hüznü, bağlılığı görüyorsunuz. Mutlaka izleyin.

Söylenecek bi ton şey ve hiçbir kelime yok.. bu belgeseli birçok insanın izlemesi gerekiyor diye düşünüyorum..

Hayatımda beni bu kadar etkileyen başka bir belgesel olmadı. An be an bu güzelim adamın çöküşünü izlemek çok acı verdi bana, bu yorumu birkaç gün sonra yazmama rağmen yine gözlerim doldu. Kanserle ilgili milyonlarca film izleseniz, şu etkiyi alamazsınız arkadaşlar. Bildiğiniz hayata bakışım değişti; hayatın istekleri, hayalleri, şöhreti, başarıyı, aşkı, sevgiyi dinlemeyip hepsini bir anda çöpe atmaya hazır olması gerçeği tokat gibi çarptı yüzüme. Bir anda sağlam bacaklarınızdan olabilir, hemen dibinizdeki kişiyi kaybedebilir, yarınınız ellerinizden kayıp gidebilir ve bunu okuyan gözleriniz karanlığa gömülebilir. Size çok arabesk gelecek belki ama tüm bu gerçekleri hiç böylesine hissetmemiştim. Bir diziyle hayatımıza girdin, bir belgeselle çıkıyorsun. Son yolculuğuna çıkmadan o arabadaki halinle aklımda kalacaksın , çok üzgünüm.

Andy Whitfield 'ın ailesiyle birlikte kansere karşı verdiği 2 yıllık sürecin belgesel hali. Ailesi ve kendisinin anlatımıyla, hayata karşı gözlerini yumduğu sürece kadarki tüm evreleri en güzel şekilde anlatıyor.