Andrey Rublyov (1966)

Filmin süresi uzunken notlarlar ala ala bitirmek için o süreyi daha da uzattım sanırım. Sabırla izlemek gerek. Biraz da o coğrafyanın, zamanına dair az da olsa tarihi bilgiye ihtiyaç olduğunu düşünüyorum. Gerçi filmden asıl alınmak istenen o öz daha farklı. Filme dair cümleler, akışı, her şeyiyle olsun insanın aklında yazacak çok şey var. O düşünceler, düşünceler... İnsanın, insana dair yaklaşımı, gücü, sorgulayışı, dine dair düşünceleri, görmesi, içinin derinliklerine dalması diye uzar gider diye noktalamak en iyisi sanırım.

Çan sahnesi, çan sahnesi diye çok duyup; ne kadar abartılıyor ya diye bilmişlik taslayıp, çan sahnesinde zihni uyuşmuş biri olarak diyorum ki, Tarkovski sen rahatsız bir dehasın!

Final bölümü olan Çan bölümü muhteşemdi, önceki bölümler manalı fakat aşırı yavaş ilerliyor

Açıkçası bir kerede soluksuz izleyebileceğiniz bir film değil. Ama sabreden dervişin muradına ereceği bir yapım olmuş. Özellikle siyah beyaz bir filmde doğanın böyle etkin kullanılacağı aklıma gelmezdi. Hele su sesi çok acımasızca kullanılmış. Her akan su sesinde o suların ne sırlar taşıdığını, beraberinde kaç tane cansız bedeni götürdüğünü düşündüm durdum. Buraya filmden beğendiğim bir cümleyi yazmaya niyetlenmiştim ama her biri bir diğerinden güzel olduğundan seçim yapmaya kıyamadım. Bir tek " İsa tekrar dünyaya gelse, yeniden çarmıha gerilirdi"cümlesi üzdü beni. Onca yıl içerisinde insanlığın bir gıdım bile ilerleyemediğini yeniden hatırladım. Çok fazla söyleyecek şey var film için. Zamanin Savaşlarını, insan manzaralarını, dine bakış açılarını , kıyafetlerini, yemeklerini, mükemmel bir resim içerisinde anlatmış her zamanki gibi Tarkovsky. Ha bir de Tatarlardan duyduğum bir kaç Türkçe kelime sahnenin nahoşluğuna rağmen hoşuma gitti. Sabırlıyımdır, ben filmden alacaklarıma bakarım diyenler için ideal bir seçenek bence.

zamanın nasıl geçtiğini anlamadım. o kadar güzeldi ki