Amy (2015)

Yine şöhret, psikolojik sorunlar ve uyuşturucu ile alkol bağımlısı olan bir ünlünün hayatını nasıl yitirdiğini gözler önüne seren bir belgesel.

Amy Winehouse..
Belgeselin mükemmel işleyişinden ziyade sadece Amy'e değinmek istiyorum. Amy Winehouse, kimine göre çok fazla şey, kimine göre ise alkolik ve uyuşturucu bağımlısı bir kadını ifade eden isim olabilir. Benim içinse çok fazla şey ifade ediyor. Amy'nin hayatında çok fazla suçlanacak insan, çok fazla pişmanlık duyulacak olay ve çok fazla acı var. Amy'nin hayatında ki en büyük suçlular listesinde en başı kendisi çekiyor sonrasında ise hayatı boyunca kalbini açtığı ve onun sevgisini hoyratça kullanan her insan suçlu sayılıyor. Neredeyse genç yaşta ölen her ünlü gibi küçük yaşlarda görülen ailesel sıkıntıların yarattığı psikolojik sorunlar, ünün getirdiği eksi ve artılar, aynı zaman da ünün getirdiği artılar ile gelen insanlar ve daha fazlası Amy'nin hayatını mahvetmiş ve belli ki onu ölüme sürüklemiş. Amy küçük yaşlarda psikolojik sorunlar, umursamaz tavırlar ve asi davranışlar göstermiş olsa da her zaman sevgi karşısında gardını indiren bir insan olmuş ve sevilmek istemiş. Çevresindeki insanlar ise onu sevmekten çok onun yaşantısının sağladığı artılardan yararlanmış. Babasının sevgisini hissetmek için yerine koyduğu yanlış erkekler ile hayatını tamamen tepetaklak etmiş. Sevgisizlik, kötü bir alt yapı sayılabilecek çocukluk ve kaldıramadığı bir ün ile her şey sonrasında su akar yolunu bulur tarzda gelişmiş. Hayattan ve yaşantılarından kaçmak için ünlülerin dünyasında bulunan klasik kaçış yollarından biri olarak en başta alkol sonrasında yanlış eş seçiminin yarattığı durum ile eroin kullanmaya başlamış. Daha öncesinde ise Bulimia rahatsızlığı ile hepsi bir potpori olmuş. İlk albümünden bekleneni veremeyen sonuçlar acı içinde yazdığı ikinci albümünde vermiş. Ne olursa olsun her söylediği şarkıda kendine özgü aksanı, çok içeriden gelen sesi ve jazz yapmak için doğmuş müzik anlayışı ile her zaman benim gözümde bir numara olmuştur. İkinci albümünün patlaması ile başta her şey iyiymiş. Eski Amy'den ziyade kullandığı saçları artık daha kabarık ve arı kovanı stilinde olmaya başlamış. Dövmeleri artmış, hayattan kaçmak için kendisine daha çok zarar vermeye başlamış görünüşü bir moda ikonu haline gelmiş bu daha fazla göz önünde bulunmak ve daha fazla hırpalanmak demek olsa da bu kadar olumsuzluğun içinde sadece sesi ve sesinin geçirdiği duygular hep aynı kalmış. Her sahneye çıktığında acı içinde yazdığı şeyleri, yani yaşam hikayesini duygusuzca ve hiçbir şey yokmuşcasına okuması istenmiş. Bir insandan acılarını sürekli dile getirmesinin istenmesi ne kadar olumlu sonuçlar doğurabilir ki? Nitekim doğurmamışta zaten. Amy hayatında bir arkadaş istemiş, iyileşmek istemiş, hayatı bir düzen içinde olsun istemiş. Ona bu olanağı ne hayatında ki insanlar ne de onu yanlış, yanlıştan ziyade acımasız bir şekilde tanıtan medya izin vermiş ve kadın en son çareyi çekip gitmekte bulmuş. Derler ya kör ölünce badem gözlü olurmuş diye. İşte o gidince insanlar gerçek Amy'i keşfetmiş. Ne acıdır ki o yaşarken ne gözlerindeki, ne sesindeki ne de sözlerindeki acıyı hiç kimse fark edememiş ya da fark etmemeyi tercih etmiş ve bunun sonucu olarak o da bu dünyayı terk etmiş. Amy keşke birileri arkadaşın olsaydı, keşke birileri sana gerçek sevgiyi verseydi ve keşke mükemmel bir albüme sahip olmasaydık da bu hayatta sevgi dolu bir şekilde yaşasaydın, sanırım Amy Winehouse için denilecek pek bir şey kalmadı..

sanatına hayran olduğum birinin ölüme an an gidişini izledim , ve içimdeki depremi hissediyorum

Filmi çok daha önceden izlemiştim ama buraya yeni giriyorum. Açıkçası büyük bir hayranı değildim, dinlerdim fakat hayatı hakkında bir fikrim yoktu. Gerçekten etkiledi beni basında gördüğümüz şeylerin altında yatan olayları gördüm ve bunlar beni etkiledi. Bazen yanlış seçimler hayatımızdan edebiliyor bunu gördüm.

Çok sevdiğim söylenemese de oscar adaylığından dolayı izledim. Haddinden fazla masum gösterilmiş bence Amy. Tabiki herşeyin altında yatan bir neden vardır ama belgeselde Amy saf bir kızmış da çevresindeki baskılar yönlendirmiş gibi gösteriliyor. Ama çok eski bir dönemden değil olaylar ve yaşarkenki haberleri ve olayları da biliyoruz. Çok sarmadı bu yüzden yani ölenin arkasından hep iyi şeyler anlatılır olmadığı bir insan gibi gösterilir ya belgeselde Amy için aynısını yapmış Yine de tabiki üzücü bir olay ve son konseri ve ölüm kısmı etkileyici. Amy'nin hayranı olanlar için çok daha özel olacaktır sanırım. Bir çok yayınlanmamış ve kendi çektiği görüntüler mevcut.

Hayatın içinde kendine bir yer bulamamış, her zaman yalnız, şarkı söylemekten başka tutunacak bir şeyi olmayan muhteşem yetenekli harika bir insanın öyküsü... Hiçbir şeyi yokken ki yalnızlığı ve her şeyi varken ki sahte kalabalık onu bitirmiş... Gayet etkileyici güzel bir belgesel olmuş...

Bir insan nasıl proje haline getirilir ve yokluğa sürüklenir, izleyin ve görün. Uyuşturucu kötüdür, bir de kötü insanlar eklenince... Yetenekli bir kadının nasıl ölüme gittiğini izlemek üzücü ama yıllar sonra bile o muhteşem sesi dinlemeye devam edeceğiz. AMY WINEHOUSE sen muhteşemdin diyeceğiz...

yapacak bi şey yok, bi şarkı açıcaz. https://www.youtube.com/watch?v=b-I2s5zRbHg aslında filmi izlemeye bile gerek yok şarkı sözlerine dikkat edince her şeyin ortada olduğu görülüyor

Öncelikle dürüstçe Amy Winehouse'un hayranı olup da dinleyen biri olmadığımı belirtmem gerek. Fakat gerçekten güçlü ve güzel bir sesi var gerisi benim için çok da önemli değil. Çünü müzik dinlerken ben müziğe bakarım sese bakarım hiçbir zaman o kişinin nasıl biri olduğunu umursamadım önem vermedim veya yargılamadım. Belgesele gelirsek başarılı bir belgesel olmuş. Gerçekten üzücü bir yapımdı hiçbir canlı bunu hak etmiyor diye düşümüyorum. Maalesef bazı insanlar şöhreti kaldıramıyor ve o severek yaptığı işlerin bile hayatlarını zehire döndürebildiği açıkça görülüyor. Şunu da belirtmek isterim ki ben insanların öldükten sonra da özel hayatının sürekli gözler önüne sarılmasının hoş bir şey olmadığını düşünüyorum. Bırakın da insanlar bari öldükten sonra rahat yatsın kardeşim. Bana göre bu tür yapımlar para amaçla yapılan öldükten sonra bile o insanların yaşamlarını her özel anını sömürüyor. Bunu genel olarak söylemem doğru olmaz belki arkasında gerçekten samimi duygular da olabilir ama benim düşüncem bu yönde. Amy' nin hayatını ve duygularını en iyi şarkılarıyla hissedebilirsiniz.

Amy Winehouse hayatını güzel özetlemişler .Ne kadar yargılansa da insanın içinde neler olup bittiğini görmek zor , söhretin baskısı babasının ve kocasının yanlış yönlendirmeleriyle amy sona dogru giden yola girmiş ,keşke daha çok yaşasaymış daha çok müzik yapsaymış ama ne yazikki olmadı.Şarkılarını dinleyip anıcaz artık.

Rest in peace... :(

"Dünya,hassas kalpler için bir cehennemdir"

Amy ve Kurt Cobain in birçok yönüyle benzer hayatları bu belgeselle tekrar gözümün önüne serilmiş gibi oldu.İki kırılgan ama bir o kadar da yaratıcı ve yetenekli insanın,çocukluğunda anne-baba ayrılığı ile başlayan travmaları, hayatlarına giren insanların ve özellikle eşlerinin bu süreci hızlandırmaları ve onları daha da zehirlemeleri ile son bulan trajik sonları.Evet tanıdık geliyor bu iki naif insanın hikayesi,özellikle onların sadık birer dinleyicisiyseniz,hikaye sizi daha çok etkiliyor.Bu iki insan adına yapılan belgeselleri izlediğinizde gözlerinde ki yardım çığlığını gördüğünüzde belki de haklarında bir şey izlememe hissiyatına kapılabilirsiniz ama ne olursa olsun dünyaya 10 beden fazla gelmiş bu güzel şahsiyetler hakkında ne bilirsem kar mantığıyla hareket etmeye devam ediyor olarak buluyorsunuz kendinizi.
Bir yandan popüler kültürün kanalizasyon ayağı olan magazin basını tarafından da kısa sürede nasıl harcandığına şahit olmak ayrı bir tiksinti oluşturuyor siz de,peki o ikiyüzlü babasına ne demeli bilmiyorum.
Bir kere de bu güzel insanlar daha uzun yaşasın ama onların yanında ki tüm zehirli insanlar cehennemi boylasın.

Öncelikli olarak biyografinin tamamen gerçekleri yansıttığını ve doğru bir çizgide ilerleyerek röportajların, video çekimlerinin ve olayların akış sırasının ustalıkla işlendiğini söyleyebilirim. Küçük bir kızken uysal ve neşeli olan Amy' nin anne-babası ayrıldıktan sonra sinirli bi insan olması ve burnunun dikine gitmesi ilerde olcak olaylara sinyal veriyor ve annesinin tabiriyle 'ona asla dur diyemedim'.. Amy, baskı ve zorlamayla asla doğru müzik yapılmayacağını, müziğin özgür ruhu ortaya çıkarması gerektiğini ve kafese kapatılmak istemediğini bize açıkca gösteriyor. Olayların kırılma noktası sevgilisi Blakeden ayrıldıktan sonra arkadaşlarının ısrarlarına rağmen sırf babası 'hayır' dediği için rehabilitasyona gitmeyi reddetmesiyle başlıyor bence ve arkadaşları 'bu kadar ünlü olmadan önce keşke onun rehabilitasyona götürebilcek kadar güçlü olsaydık çünkü o zamanlar ne medya ne de paparaziler onun hayatına burnunu sokmuyordu' diyor. Alkol ve uyuşturucunun etkisiyle bi insanın hayatının nası bu hale geldiğine hayretler içerisinde tanık oldum ve biyografide Amy in her sahnede biraz daha öldüğünü onun gözlerine bakarak bile anladım. Medya, uyuşturucu, alkol, eski kocası ve babası etrafında sıkışıp kalmış bi kızın hayat mücadelesine son vermesi ve son perdeyi oynayıp oyundan çekilmesi bu.. Çok çok üzüldüğüm sahneler oldu..Önyargı olmadan izlemenizi tavsiye ederim

Akasya Cinemaximum'da da var ama VIP salonda. 34 TL ödemek zorunda kalıyorsunuz. @totkymotky ne dediyse ekleyecek bir şeyim yok. İzlerken öfkeden deliye dönebilirsiniz. Sonunda ise ağlamamanız olası değil

Birçok yerde gösterilmiyor Anadolu Yakasında Kadıköy Moda Sahnesinde izleyebilirsiniz. Bir insanın nasıl öldürüldüğünü anlatan cinayet belgeselidir apaçık. Amy'nin çocukluğundan ölümüne kadar yaşadıklarını 2 saate mükemmel bir şekilde sığdırmayı başarmışlar. Önem verdiği 2 insanın (babası ve eski kocası) onun hayatını nasıl mahvettiğini göreceksiniz. En sonunda dayanamayıp ağladım. Hakettiği gibi yaşayan biri değildi Amy Winehouse. Bunları cidden haketmiyordu.