Orhan kemalin kitabında sinemaya uyarlanan film. bu kadar gerçekliğin bir arada olması insanı biraz hırpalıyor. karakterlerin gerçek mahkumlardan "esinlenerek" kurgulanmış olduklarını öğrenince ise bi ürperti geliyor. karda yıkanan mahkumları hatırlayınca insan bi kötü oluyor insanın kanını donduran cinsten sahneler var. İnsanlıktan ne kadar uzaklasilabilecegini tüm çıplaklığı ile gözler önüne seriyor. Kitabın kapak cümlesi"72. koğuş, insan haysiyetinin düşebileceği en dipsiz kuyunun hikayesidir. Tüm yapıtlarında her şeye rağmen insana olan inancını ve sevgisini korumuş olan Orhan Kemal, bu derin çukura yuvarlanmış olan insanların, en yakınını bile üç kuruşa vurabilecek kadar alçalmış olanların dünyasını bir koğuşun karanlığında anlatırken bile direnişin sesini duyuruyor okurlarına. alçalışın bile yok edemeyeceği insanlık onurunu dile getiriyor." 7/10
Kitabın kapak cümlesi"72. koğuş, insan haysiyetinin düşebileceği en dipsiz kuyunun hikayesidir. Tüm yapıtlarında her şeye rağmen insana olan inancını ve sevgisini korumuş olan Orhan Kemal, bu derin çukura yuvarlanmış olan insanların, en yakınını bile üç kuruşa vurabilecek kadar alçalmış olanların dünyasını bir koğuşun karanlığında anlatırken bile direnişin sesini duyuruyor okurlarına. alçalışın bile yok edemeyeceği insanlık onurunu dile getiriyor." 7/10