Sen bitti dediğinde hayat sana yeni bir sayfa açar. Sevilmenin güzelliği çok dokunaklı işlenmiş. Hüzünlendirdi ve güzel hissettirdi.

Özel hayatın gizliliğine saygı duymanın önemini can alıcı bir şekilde gösteren ilginç bir film. Finali de oldukça esrarengiz.

Acı dolu bir hayatın gerçek başarısını anlatan duygu yüklü bir film olmuş. Engelli dostlarımıza ne güzel bir merhem bu. Bilinçli insanların çoğalması umuduyla ??

En az ilk filmi kadar güzel olmuş. Ne yalan söyleyeyim duygulandım. Efsane gerçekten geri dönmüş. Çok da başarılı olmuş. Kaliteli aksiyon izlemek isteyen heyecan tutkunları haydi buraya ??

Sonucu bilseniz bile sürecin nasıl işlediği büyük merak uyandırıcı ve heyecan verici. O çabaya, o mücadeleye hayran oldum. Birliğin ne kadar onurlu bir şey olduğunu bu gerçek hayat hikayesi sayesinde bir kez daha anlıyorsunuz. Beni çok duygulandırdı.

Bazen zoru başarmak için basit düşünmek gerekir. Ve her çırpınışın bir mükafatı vardır. Gerçekten böyle samimi filmleri çok seviyorum. Bu filmi izliyorsanız şanslı gününüzdesiniz. Yolunuza ışık olsun, umut versin ?

Başlarda belki de hepimizin içinde olmak istediği evrenmiş gibi gözükse de devamında işin rengi değişiyor. Gerçek olamayacak kadar güzel bu kartpostal kasabanın gizemini sonuna kadar korumaya çalışsalar da aslında sır perdesi hemen aralanıveriyor. Her güzel düşün bir sonu vardır. Türlerini çok görsek de sergilenen oyunculuk ve sinematografi güzeldi.

Evlilikler önce psikolojik olarak çöker temalı... Evlilikte kadın ve erkeğin üstlendiği ve üstlenmesi gerektiği rolleri ekrana taşımış İsveçli yönetmenimiz. Bazen aile ilişkileri tıpkı çekildiği mekan gibi buz gibi olabiliyor işte. Aslında oturup karşılıklı konuşulsa hallolacak şeyler bir de araya ilgisiz üçüncü kişiler girince mesele; ağzı olanın konuştuğu boyuta taşınıyor. Gergin ortama Vivaldi 'nin 'Yaz Konçertosu' da eklenince atmosfer iyice tansiyon yükseltiyor. İnsan bu filmi izleyince içgüdülerin hayatımızdaki yerini daha iyi anlıyor.

Ruben Östlund; Kuzey'in Hanekesi ? Sosyal düzeni geniş çerçeveden eleştirmiş. Toplumsal cinsiyet rollerini, toplumsal sınıf ilişkilerini, gelir eşitsizliğini, ekonomik açmazları, hiyerarşik düzeni izlerken tansiyon hayli bir yükseliyor, insanı geriyor, sinirlendiriyor. Özellikle finale doğru güç kimde oyununa dönüşüyor. Tek olumsuz eleştirim kapanış. Daha iddialı olmasını beklerdim. Sonu beni tatmin etmedi.

Sanat eseri şeklinde hazırlanan ve sunulan yemekleri ve sunumun büyüsüne kapılıp kendini tattan ziyade görsele kaptırmış insanları ve sonrasında gelen kabarık hesap pusulalarını hicivli bir şekilde anlatan film. Aslında tamamen eleştiri filmi. Önemli olan göz doyurmak mı yoksa karın doyurmak mı?

Henüz başında, filmin nasıl ilerleyeceğini, sonunda ne olacağını tahmin ettiğiniz filmlerden ama izlemek eğlenceliydi.